30.7.20

Op dat moment

Illustratie: Ebisu Yoshikazu




















Alsof er geen vuiltje met mij aan de hand was kwam ik naast haar zitten op de bank. Zij leek mij van goede komaf en een waardevol mens.
Zij viel heel rustig in slaap en zacht gleed ze met haar hoofd tegen mijn schoot. Wat niemand leek op te vallen of bijzonder toe te schijnen. Men ging zijn gangetje, voor zover ik het kon zien.
Dat gaf mij moed en heel zachtjes legde ik mijn hand op haar schouder als om te zeggen dat het mij speet. Dat sloeg natuurlijk nergens op, op dat moment.


Geen opmerkingen: