29.8.06

Hoedeken-tik

Hoedeken-tik of touche le chapeau is een aloude Franse sport, ontstaan in de streek van het Ile-de-France, die zowel accuratesse, behendigheid als elegance vereist. Eigenschappen die veel gezonde Vlaamse jonge mannen van nature bezitten.

De FFTLC (Fédération Francais du Touche le Chapeau) organiseert demonstratiewedstrijden op de grote markt van Brussel, alwaar eenieder die zich geroepen voelt de basisknepen zullen worden aangeleerd.

Later op de avond volgt dan het eerste open Belgisch kampioenschap.

Hoeden en bamboestokken zijn ter plaatse verkrijgbaar dank zij vele voorname sponsoren.

Voegen wij hier nog aan toe dat Hoedeken-tik, meer nog dan plavuisgooien, kans maakt om tot een Olympische discipline te worden uitgeroepen. Mocht dit dra geofficialiseerd nieuws worden, dan zal deze stichtende vorm van gymnastiek zeker niet ontbreken op de eerste Sportieve Spelen van het onafhankelijke Vlaanderen. Daarover zal de heer Bert Anciaux in hoogsteigen persoon dan zeker berichten op zijn onvolprezen blog.

27.8.06

Zwemmen

... wat een heerlijke sport!

Ik verklap misschien wel een geheim door hier te publiceren dat ik vroeger een uitstekend zwemmer was. Jazeker, ik was zelfs een uitmuntend zwemmer!

Waar ik niet anders kon zwom ik zelfs in een emmer.

In recentere jaren is mijn conditie echter meegeëvolueerd met mijn sociale status en ik geef eveneens ruiterlijk toe ( omdat ik om principiële redenen weiger zo'n zelfbouwzwembad in mijn tuin te zetten en het met drinkbaar leidingwater te vullen) dat ik mijn slagen nog maar weinig heb onderhouden. Bijhorende foto betreft dus eigenlijk mijn broer, een verdienstelijk amateur-aquanaut en tevens bibliothecaris van beroep. Onderschat mij echter niet, de theorie van het zwemmen beheers ik nog volkomen!

Is het een samenloop van omstandigheden, lichte dwang van zijn ega of de stand van de sterren? Ik weet het niet precies maar de laatste weken dringt mijn collega, een vooraanstaand captain of industry in de bouwsector, erop aan om samen te gaan zwemmen en wel om... te vermageren!

Ik zal hieraan tijdelijk toegeven om hem te tonen dat ik beter ben dan hij en om hem voor goed te laten beseffen dat men niet zwemt om te vermageren, maar om de dorst te lessen. Weze het niet tijdens, dan toch na de inspanningen.

Als mijn oude zwembroek nog past kunnen wij morgen al onze eerste gezamenlijk duik nemen.

Jan en Ingrid komen aan!





- Oh Jan! Samen sporten! Zaaaallliiiiiggg! Als dat ons huwelijk geen zetje geeft dan weet ik het niet hoor.
- Ik ook niet Ingrid, ik ook niet.

26.8.06

Een doffe zaterdag

Ik weet niet wat het is, een naderende depressie (?), maar ik heb mij in lang niet zo verveeld. Niets waarover ik mij kan opwinden.

Neem nu De Standaard van vandaag. Die stelt dat Oost-Europeanen onze gevangenissen maar niks vinden, dat die voor hen totaal niet afschrikwekkend zijn.

(Nou en?)

Abou Jahja verhuist naar Libanon?

(Who cares? Ik heb niet de indruk dat er een grote leemte zal ontstaan)

Tom Cruise ontslagen?

(Zouden de werknemers van Agfa Gevaert daarvan wakker liggen?)

Slechts helft Belgen verzekerd tegen natuurrampen?

(So what? De andere helft zal wel een buurtcomité oprichten)

enzovoort, enz.

Weet je wat, ik schenk mij een stevige jenever en kruip in mijn bed.

Blogbaas

Lelijk maar lekker!

En als ik nu ook eens een kookboek samenstelde? Iedereen doet het toch? De invalshoek heb ik al: lelijke gerechten.

Als dat boek een succes blijkt liggen de sequels voor de hand en is de lijst ook schier onbeperkt:

- De lelijkste gerechten van Vlaanderen
- De lelijkste gerechten van Toscane
- De lelijkste gerechten van Nederland
- De lelijkste gerechten van Athene
- De lelijkste gerechten van de Algarve
- De lelijkste gerechten van Mauritius
- De lelijkste gerechten van Schotland
- De lelijkste gerechten van Frankrijk

Enzovoort. Helpt u even mee?

Elke culinaire verrukking zou ik afsluiten met de woorden: Lelijk maar lekker!

25.8.06

Prijs van Bijzondere Verdienste

"... en zodoende heeft het Zijne Hoogheid Blogbaas behaagd om de Colditz-prijs 2006 uit te reiken aan al onze voormalige, evenals aan de huidige minister van Justitie, voor hun openheid, hun plichtsbesef en hun respect voor het welzijn en de veiligheid onze burgers en voor hun inzet voor het onfeilbaar functionneren van onze staatsinstellingen. Bekommernissen die zij elk moment van de dag uitstralen.
Geacht publiek, geef hen een daverend applaus!"

23.8.06

Problemen in de bejaardensector

Bejaarden die hun collectieve woede botvieren op het verzorgend personeel, spreekt men dan over incontinentendrift?.

Seriemoordenaar

Sommige mensen worden seriemoordenaar, anderen dan weer miniatuurtreinfanaat. De tweede soort is niet noodzakelijk aangenamer in de omgang, maar er zijn uitzonderingen.
Een van die uitzonderingen is Pebo, mijn collega en onfeilbare maat als het op lanterfanten aan komt.

Toch heb ik bewondering voor het grootse project dat hij aan het opbouwen is: een spoorlijn doorheen alle kamers van zijn huis, zodat hij allerlei versnaperingen en kleine voorwerpen per spoor van het ene vertrek naar het andere kan brengen. Wanneer dit hem lukt zonder ruzie met zijn vrouw dan benoem ik tot minister van Publiek Transport van 't Vliegend Eiland.

U kan zijn werken en plannen bekijken op www.pebotrain.be

22.8.06

Egon, wereldkampioen verliefd zijn!

- En Egon, hoe voelt het nu om wereldrecordhouder te zijn?
- Het is ongelooflijk Mark, gewoon fantastisch. Ik heb er altijd van gedroomd!
- Kan jij onze luisteraars vertellen waarom en hoe jij je op deze toch wel uitzonderlijke sporttak hebt toegelegd?
- Tja, het is niet gemakkelijk geweest Mark. Het vergt toch wel aanleg en een wat "specifiek" karakter, terwijl ook de rol van mijn ouders niet mag weggecijferd worden.
- Wat bedoel je met dat "specifiek" karakter Egon? Het feit dat je nogal timide bent?
- Inderdaad Mark, ik zou het niet beter kunnen omschrijven. Het object, dat is dus de geliefde in ons jargon, niet aan durven spreken is zeker een troef voor wie lang verliefd wil blijven. En ik ben mijn beide ouders nog altijd heel dankbaar dat zij mijn omgang met het omgekeerde geslacht nooit aangemoedigd hebben. Zo ben ik hard geworden, ik kan tegen een stootje Mark. Niet zoals de jeugd van tegenwoordig die zich op relationeel vlak toch wel durft laten gaan.
- Ja Egon, maar dat betekent toch wel dat jij je in je jeugd veel hebt moeten ontzeggen?
- Misschien wel Mark, maar het was het waard, ik ben nu toch maar wereldkampioen langdurig verliefd zijn. Dat pakt niemand mij meer af.
- Dat zal wel niet Egon. Zevenentwintig jaar vier maanden en vijf dagen verliefd zijn op hetzelfde object is een prestatie om U tegen te zeggen. Hoe verklaar je eigenlijk waarom wij Vlamingen zo uitblinken in deze sport? Denken we maar aan je voorgangers Rudy Tomaes en Karel Van Eetvelde, of in de jeugdcategorieën, de veelbelovende Björn Vekemans.
- Ach Mark, zo precies weet ik het ook niet, maar het is geweten dat wij Vlamingen bekend staan als een volk van stille aanbidders. Ook onze volksaard die zo doordrenkt is van rechtgeaard Katholicisme zal wel een rol spelen.
- Precies Egon, dat zou best wel eens kunnen. Nu, om het over je nieuwe wereldrecord te hebben, wat waren de moeilijkste momenten? Heb je echt geen dipje gekend?
- Natuurlijk Mark, maar tijdens de wedstrijd mag je dat niet tonen. De jaren negentien tweeëntachtig en drieëntachtig waren de moeilijkste. Vrienden kregen omgang, trouwden, maakten kinderen..., dat was een moeilijke periode voor mij. Maar ik heb doorgebeten!
- Inderdaad Egon en met puik resultaat. Nu een thema dat tegenwoordig veel aandacht krijgt in de media...
- Doping bedoel je Mark?
- Ja.
- Ik kan je verzekeren dat dit in onze sport onmogelijk is, het werkt contraproductief. Neem nu testosteron, het wakkert de driften aan en het onderdrukt de verlegenheid. Ik kan je verzekeren dat wie zich in onze discipline aan versterkende middelen waagt binnen de twee maanden tegen de lamp loopt. De controles op relaties zijn keihard! De bond heeft overal spionnen.
- Dan nog een laatste vraagje Egon, kan je de luisteraar ook vertellen op wie je nu al zo lang verliefd bent?
- Neen Mark, het spijt mij, elke atleet heeft zo zijn eigen geheimpjes en ik wil nog enkele jaren meedraaien aan de top, dus op die vraag kan ik niet positief antwoorden. Het zou mijn naaste concurrenten op ideeën kunnen brengen. Dat zij het zelf maar uitzoeken.
- Je fans hebben daar alle begrip voor Egon, nogmaals proficiat, ga nu maar naar het podium je medaille ophalen.

21.8.06

Twee!

Vroeger, toen spelen nog een full time job was kon je in moeilijke situaties toch nog even tijd winnen door "twee" te roepen, met het hiernaast afgebeelde bijhorende gebaar. Zonder dat gebaar telde het niet, maar mits de procedure correct werd uitgevoerd kon je er o.a. mee vermijden dat de cowboys of de Duitsers je doodschoten. Je diende wel een afdoende reden te hebben om respijt te krijgen. Een dringende grote behoefte volstond meestal.

Spijtig dat na een bepaalde leeftijd dergelijke conventies niet meer gelden. In de vergadering van vanmorgen zou ik er minstens twee keer gebruik van hebben gemaakt.

20.8.06

Weer aan het werk!

Bah! Morgen moet ik weer aan het werk.
Als ik nu eens thuisbleef, lekker duimzuigen in mijn bed?
Zouden ze het merken?

An en Jan: Jan krijgt het niet gezegd.


- O Jan! dat is lang geleden!
- Ja An, ik was met vakantie. Vier zalige weken! Maar ik heb aan jou gedacht!
- O ja?
- Zie je het niet? Ik heb een nieuwe bril!
- Ja Jan, ik wilde je net complimenteren... maar wat heeft dat met mij te maken?
- Maar An, logisch toch? Nu zie ik weer helemaal hoe mooi jij toch bent!
- Charmeur.
- Krijg ik nu een kopje koffie?
- Ja hoor.
- Dank je, want dat heb ik nu ècht gemist!

19.8.06

Paleolitische dildo


Ik wilde hem wel aan mijn vrouw schenken maar zij was er vies van, van deze paleolitische dildo. Ik schat hem een slordige 150.000 jaar oud.
"Wie weet waar die al allemaal heeft gestoken" vermaande zij me ernstig.
Tja, hij is te licht om als presse-papier te dienen, dus verkoop ik hem maar aan de hoogst biedende.
De paleolitische mens was blijkbaar niet zo reusachtig geschapen, maar voor jonge vrouwen in hun puberteit lijkt hij mij wel geschikt.
En vergeet niet, het is een uniek stuk! Gevonden langs de oude baan van Amettla de Mar naar El Perello.
Bellen nà 19 uur a.u.b.

18.8.06

Jan en Ingrid

- Ingrid?
- Ja Jan?
- Hoe kan ik eigenlijk bewijzen dat ik nog steeds heel veel van je hou en nooit aan een ander denk?
- Maar Jan, weet je dat niet?
- Ik twijfel toch soms Ingrid.
- Wel dat is heel eenvoudig: met atletische bedprestaties natuurlijk. Geef mij orgasmen van minstens een kwartier!
- Meen je dat Ingrid?
- Uiteraard Jan. Wat dacht je van hier en nu op de sofa al?
- Nu meteen?

Blij, trots, terug!

Blij, trots en gezond terug!

Sandwiches gegeten in Sandwich.
Koorzang in Canterbury Cathedral.
Net inspecteur Frost gemist in Denton.
De spoorweg van Tenterden,
Geen Foyle te bekennen.
Oceanographie en toiletten met pin-code in Valencia (1144).
Guardia Civil.

Nino Filasto.
Fred Vargas.
Petros Markaris.

Ondertussen is de wereld niet veranderd,
niks gebeurd wat ik per cé moet weten!