Vreemde vrouwen

Vader keek wel eens naar vreemde vrouwen.

Nog steeds verliefd

"En, hoe is het met je vader jongen? Nog steeds verliefd?"
"Ach, het komt en het gaat."

De verscheurde

“Uiteraard verscheurde,” zei Misschientje tegen de verscheurde, toen die zijn liefde voor haar had opgebiecht.“Uiteraard begrijp ik hoe jij je nu voelt. Maar eerst moet jij voor mij maar eens op zoek naar de kleur van water.”

Toen de Muizenmannetjes dat vernamen lachten zij zich lam. Die Mischientje toch! De kleur van water! Hoe kwam zij er toch bij?

Dat met Gerda

"O Karel, wat ben ik blij dat dat met Gerda achter de rug is."

Het anonieme briefje

Wij zijn er om ons voort te planten, stond er op het anonieme briefje.

Eens tot haar doorgedrongen, zou deze boodschap haar leven grondig veranderen.

Niet hier

"Hou op Jan, toch niet hier."

Haar

Ik geef het toe, ik droom van haar.

Zwaartekracht

"Kijk Bram, ik trotseer de zwaartekracht."
"Ja Harm, ik ben benieuwd hoe lang je dat volhoudt!"

Voor echt

"Ach jongen, wat moet er van je geworden als ik er niet meer ben?"
"Moeder, ik beloof het, nu voor echt, ik zal minder drinken!"

Noteren

“Oei, ik kan niets meer noteren.”
“Waarom niet?”
“Ik heb geen inkt meer.”
“Geen inkt meer?”
“Ja, en ik heb geen reservevulling bij.”
“O, dan kan je inderdaad niet meer noteren.”
“Ja, dat zei ik al.”
“Waarom heb je geen vulling bij?”
“Glad vergeten eigenlijk.”
“Tja, dat is pech.”
“Ik had ze klaargelegd, maar toen kwam er weer iets tussen en heb ik er niet meer aan gedacht.”
“Een mens heeft van alles aan zijn hoofd tegenwoordig.”
“Inderdaad, en ik ben al zo verstrooid.”
“Waarom noteer je niet wat je niet mag vergeten?”
“Noteren? Waarmee? Ik heb geen vulling zeg ik toch!”

De passagaar

De reis
van daar naar hier
maakte ik gewoon
als passagier,

maar straks
van hier naar daar,
zal ik gaan
als passagaar!

De ontsnapte gevoelens

"Kunnen gevoelens ontsnappen," vroeg de vrouw, terwijl ze mij de kooi toonde.
Met deze vraag heb ik bijzonder veel ervaring en ik vertelde haar dan ook graag mijn bevindingen.
"Ik meen van niet."
"Vergist u zich niet? Kijk, het deurtje staat open en alle gevoelens die ik jaren heb gekweekt zijn weg."
"U hebt ze toch altijd goed gevoed en gekoesterd?" wilde ik weten.
"Ik heb geen dag overgeslagen," antwoordde zij zacht, alsof zij zich daarvoor schaamde.
"O, maar dan komen ze zeker terug."

Het echte beeld van de ideale vrouw tussen Newfoundland en hier

Het was halverwege zijn oversteek dat de man die naar Newfoundland zwom, naar men vermoedt in een visioen, het echte beeld van de ideale vrouw te zien kreeg. Het gaf hem de kracht om zijn exploot tot een goed einde te brengen. Naarmate hij echter zijn doel naderde kwam hij in de koudere zeestromingen terecht die, hoe hij er zich ook tegen verzette, maakten dat hij van verkleuming het beeld uiteindelijk vergat. Na aankomst, en weer op krachten, overwoog hij even om weer in omgekeerde richting terug te zwemmen en op die manier het beeld weer op te pikken, maar dit werd hem door volwassen mensen uit zijn hoofd gepraat.

Bovenstaande is de enige aanwijzing dat het echte beeld van de ideale vrouw zich ergens tussen hier en Newfoundland bevindt!

Persbericht van een vrouw die eindelijk een man trof die haar ten huwelijk vroeg...

... voorgelezen door haar zus, omdat de dame in kwestie nog te diep onder de indruk is van wat haar overkwam:

"Mijn zus, en de hele familie, is nog te zeer aangedaan door het gebeurde om in eigen persoon een getuigenis af te leggen. Zij laat weten dat de feiten zich voordeden in de keuken, net op het moment dat zij het vleesbrood wilde voorsnijden. De man in kwestie, J.M. , maakte van dat precaire moment gebruik om haar met zijn voorstel te verrassen. Voorlopig houdt zij haar antwoord nog in beraad, maar wij zijn er zeker van dat zij het juiste besluit zal nemen. In naam van de familie wens ik duidelijk te bevestigen dat wij, in deze voor haar spannende tijd, achter onze zus zullen blijven staan, wat ook haar beslissing moge worden."

"Hebben zij het vleesbrood samen opgegeten?"

"Voor verdere vragen kan u zich voortaan wenden tot onze familieadvocaat."

Het nooit gevoerde gesprek

Met grote belangstelling volgde J. het gesprek aan het naburig tafeltje. Een gesprek zoals hijzelf er nog nooit een had gevoerd.

"En zo verdween seks helemaal uit mijn leven."
"Maar Herman toch, daar kan ik toch iets aan doen!"
"Jij?"

Jan verbergt niets

"Groot nieuws Ingrid. Groot nieuws!"
"Groot nieuws?"
"Ja, Karla is op zoek naar ander werk."
"Karla?"
"Karla de hoofdboekhoudster. Zij is kwaad omdat zij geen loonsverhoging krijgt. Zo krijg ik dan eindelijk toch mijn kans op promotie."
"Karla? Je hebt mij nooit gezegd dat je rechtstreekse chef een vrouw was?"
"Dat doet er toch niet toe? Hoofdboekhouder is een functie met macht Ingrid!"
"Karla? Waarom heb je haar altijd verzwegen? Ik dacht dat wij niets voor elkaar te verbergen hadden?"

Koos, de butler

Toch vond Mies zijn uitleg, over het belang van bij de functie passende kledij en hoe kleren de man maken, niet helemaal geloofwaardig:

"Ja Koos, alles goed en wel, maar..."

Het verzoek van de lelijke reus

Ik ben
de lelijke reus
die bloemen geeft
al weet ik wat er zal gebeuren.

Zij zullen verwelken

Ik ben
de lelijke reus
die bloemen geeft
maar slaat u maar geen acht op mij.

Onder één dak

Ooit dacht Jan zijn kans schoon te zien.

"Kom, stel je niet zo aan en kom binnen slapen."
"NEEN, en nog eens NEEN. Ik wil niet met jou onder één dak zolang je geen deftige pyjama aan hebt en die ook aan houdt. Wie of wat denk jij wel dat ik ben?"

De zoeker

“Je denkt toch niet dat je het dààr zal terugvinden?”
“Het moet hier toch ergens zijn.”
“Ach man, het komt wel weer voor de dag. Je hebt het waarschijnlijk weer ergens neergelegd zonder er bij na te denken. Kijk eens naast de telefoon!”
“Daar heb ik al wel drie keer gekeken.”
“En op het toilet?”
“Op het toilet? Daar laat ik zoiets toch niet liggen?”
“Als je even wacht dan help ik je zoeken.”
“Nee, laat maar, ik zoek zelf wel, dan ben ik zeker.”