31.8.09

Diesel



Als buitenaardse was zij gemakkelijk te herkennen aan haar hersententakels, die nogal opzichtig de richting van haar denken en haar concrete interesses van het moment verrieden. Zij stond wel open voor een vrijblijvend gesprek:

“Ik ruik diesel,” zei ik.
“Ja hoor, dat ruikt u goed. Ik heb zopas een litertje gedronken, bij de Shell.”
“O, vandaar! Ik dacht al, diesel, dat kan toch niet. En toch rook ik het.”
“Ik drink altijd diesel als het even kan. U hebt er anders wel een neus voor merk ik.”
“Het is een van die geuren die ik overal herken.”
“Heel knap! En ruikt u ook wat ik er bij heb gegeten?”

Dat was een ander paar mouwen. Tot ik opeens opmerkte hoe een van haar tentakels gericht stond in de richting van waar tot voor kort nog het Atomium stond.

30.8.09

Alma levert strijd



Alma neemt het initiatief

"Het is tijd om initiatieven te nemen Jan," zei Alma, toen Kolonel Toergenjew zijn hielen had gelicht, "de lokale politiediensten doen hun best, maar ik vrees dat wij hier voor een uitzonderlijke vijand staan."
"Je bedoelt dat..."
"Ja, mijn buitenaardse gaven vertellen mij dat dit geen normale verdwijningen zijn."
Dat was precies wat ik had bedoeld!

(Trouwe lezers horen te weten dat Alma Zichtopzee afkomstig is van de planeet Zsjfnfureod vdp, in het 6² kwadrant in de vierde dimensie van het heelal, en dat zij om redenen die wij uit tijdsgebrek nog niet geboekstaafd hebben, er op zekere dag voor koos om op aarde te blijven en haar uitzonderlijke gaven en krachten voor haar bewoners - voor u en voor mij - in te zetten. Voor de nieuwe en nog ongeoefende lezer, wij nemen het u niet kwalijk, is het belangrijk dat wij het echter duidelijk zeggen: Alma is een uitzonderlijk wezen, haar wegen zijn logisch maar daarom niet per sé doorgrondelijk. Gedachtelezen, telepathie, droomonderschepping, hypnose, contacten met het hiervoor- en hiernamaals behoren tot haar alledaags arsenaal. Dit verklaart meteen waarom het aangaan van normale warme menselijke relaties voor Alma, tot op heden, niet altijd evident is. Maar wat niet is kan nog komen! )

"Wat doen wij dan eerst?" vroeg ik voorzichtig, in de war gebracht door het rozige gloeien van Alma's oorlelletjes, iets waar ik nooit eerder aandacht had aan besteed. Of was dit een nieuwe fase in Alma's aanpassing aan de aardse atmosfeer?
"Wij gaan naar de laatste plaats delict, het ouderlijk huis van Nilufar Batman." weerklonk haar stem. Ook hier leek het timbre iets dieper dan voorheen.

* * *

Het huis van de Batmans in Istamboel stond, voor wie weet hoe de aanpalende Carrefour ligt ten opzichte van het noorden, links van het parkeerterrein van dit wereldbekende warenhuis. Het was een gezonde middenklassenwoning met tuin, het geheel helemaal omringd door een, eerlijk gezegd, wat ziekelijke taxushaag. Er was geen mens te bekennen op het hete middaguur, maar door het open raam op de eerste verdieping weerklonk het smartelijk gehuil van een mannelijke stem. Waarschijnlijk de diep getroffen meneer Batman die zijn dochter Nilufar miste.
Ik belde aan, stelde Alma Zichtopzee en mezelf voor als rechercheurs in dienst van de Turkse overheid en vroeg beleefd of wij de heer Batman konden spreken.
"Meneer Batman is niet aanwezig," antwoordde de Filippijnse butler op geplaagde toon, "hij brengt op dit ogenblik mevrouw Batman naar een kliniek voor zenuwzieke mensen, alwaar zij de nodige zorgen krijgt in deze droevige en beproevende dagen."
"Wie hoorden wij dan zo erbarmelijk wenen?" vroeg Alma benieuwd.
"Boven? Wenen?... O, dat moet Swordfishtrombones zijn. Een CD van ene Tom Waits, die Zainab, de zus van de betreurde Nilufar, zo dikwijls draait wanneer zij emotionele problemen heeft. Indien u wenst kan ik Zainab voor u roepen, zij was namelijk thuis toen Nilufar verdween.
"Ik dacht dat haar zus samen met haar ouders, niet thuis was toen het gebeurde gebeurde?" merkte Alma op.
"O neen, Alimee, de jongste zus was mee, maar Zainab was thuis."
"Goed, dan willen wij Zainab graag spreken," maakte Alma korte metten met de geplaagde butler.
"Tom Waits?" mijmerde Alma luidop, "die Zainab lijkt mij een interessante vrouw, wat jij Jan?"
Het binnentreden van Zainab maakte dat ik geen antwoord kon geven. Zij leek in niets op haar zus Nilufar, van wie wij de foto's hadden bestudeerd in het dossier. Zainab was blond, met zwarte wenkbrauwen, had een volle vlezige mond, een platte neus en een zenuwtrekje, waardoor het leek of zij haar rechteroor kon bewegen zonder dat er verder een gelaatsspier vertrok. Eens je daar op begon te letten ontging de zin van het gesprek je volkomen. Wat mij dus overkwam.
"Dag juffrouw Batman," zei Alma, "Wij zijn betrokken bij het onderzoek naar de verdwijning van je zus en vroegen ons af of u nog iets kan toevoegen aan wat wij al weten. Misschien herinnert u zich dingen die u nog niet eerder vertelde?"
"Inderdaad, er zijn heel wat details die ik eerder onbelangrijk vond, maar die wel eens van betekenis kunnen zijn," sprak Zainab op de toon van een actrice die haar eerste hoofdrol beet heeft."
"U maakt ons benieuwd," zei Alma nog voor ik "Steek maar van wal," had kunnen zeggen.
En zo begon Zainab, nadat zij de Fillipijn had gesommeerd om thee voor drie te brengen, een relaas dat ons onderzoek een nieuwe richting zou geven.


Wordt vervolgd

Dooie mus



"Wat zit je daar te treuzelen?"
"Hier, kijk, een dooie mus."
"Een dooie mus?"
"Ja, ik wil ze meenemen om te begraven."
"Begraven? Kom laat dat liggen, we gaan naar huis."
"Neen. Ik wil ze meenemen."
"Meenemen. Da's vies. Laat ze liggen."
"Jij hebt geen hart."
"Dat heeft er niks mee te maken. Kom mee, lastig kind."
"Neen, ik wil die dooie mus."
"Meekomen zeg ik."
"IK WIL DIE DOOIE MUS!"

29.8.09

Wat u?



"Een erectie, ja. Lang niet meer gehad. Net als een vrouw trouwens. Zo erg is het dus ook weer niet. Wat U?"

27.8.09

Ook nog Lingala!



Naast Engels, Duits, Japans, Italiaans, Russisch, Hindi, Urdu, Spaans, Hebreeuws en Zweeds spreekt hij ook een mondje Lingala.

Een aforisme van Oom Floris



Een van de paradoxen van het "mens zijn" is dat zij die geen rol spelen, de meesten onder ons dus, dan maar doen alsof. Waardoor zij dus toch een rol spelen.

26.8.09

Jan en Ingrid bespreken hun prijs



"Ik zou alles geven om nog eens echt verliefd te zijn, Ingrid."
"Natuurlijk Jan, en dat is ook zo ongeveer wat het je zou kosten."

25.8.09

Het gommetje!


Dat ik mij de laatste tijd op de voor mij meest buitenissige plaatsen bevind zal u wellicht niet onbekend meer zijn. Uiteraard ben ik daar met bijbedoelingen, dat spreekt vanzelf. Onder balkons, in paskamers van modehuizen, in damestoiletten, op weerspiegelende dansvloeren.
En nu stelt u zich de vraag wat hiervan de bedoeling is?
Wel, ik bestudeer vrouwen, vooral jonge meisjes, met potloodbenen.
Ik heb er al heel wat mogen observeren.
"Wat is daar nu zo bijzonder aan?" hoor ik u nu met afkeurende stem vragen, want u vermoedt dat mijn activiteiten gedreven worden door enige perverse neigingen. Geheel ten onrechte!
Op uw vraag kan ik op dit ogenblik echter niet zo veel antwoorden, behalve dit dan:
Hun gommetje. Nog nooit zag iemand hun gommetje!

24.8.09

Pffwiieet



Met hun eenvoudig alaam en onder het slaken van ijzingwekkende kreten, zoals "AGRRÂÂ-AGRRÂÂ" en "HARAIII-HARAIIIIIIII!!!!" wisten de autochtonen van Pffwiieet het gezantschap van Zwork van hun planeet te verdrijven.
Zij leefden daarna nog lang en gelukkig.

23.8.09

Dictie



Ineens weerklonk de stem van de Minister van Middenstand. Wat een dictie!

22.8.09

Jan vraagt het toch maar!



"Toe nou Ingrid, ga nu toch eens mee."
"Nee Jan, ik wil die vrienden van jou niet leren kennen."

20.8.09

De onafscheidelijken



De Waterdrops, Lefty en Homer, waren vaak verliefd op hetzelfde meisje, maar, welopgevoed als zij waren, liet de ene de andere altijd voorgaan als het er op aan kwam. Deze ridderlijkheid versterkte op de langen duur alleen maar hun bijnaam: de onafscheidelijken. Vaak werd die iets of wat denigrerend uitgesproken.

19.8.09

Waarom?



"Zeg schat, zullen we dan vanavond...?"
"Vanavond? Ach, liever niet. Het is altijd zo'n gedoe, vind je niet?"
"Hoezo? Gedoe? Je hebt toch geen hoofdpijn?"
"Ik hoofdpijn? Moet ik hoofdpijn hebben?"

18.8.09

Een oplossing...



... voor wie te maken heeft met moeilijke etertjes?

Bisque de homard



Niet altijd bekwam de bisque de homard ons even goed.

Bisque de homard



Steevast, telkens moeder ons met haar nieuwste vlam wilde laten kennismaken aten wij bisque de homard gevolgd door ossentong in maderasaus!

"Er gaat niets boven degelijke eigen kost!" zei ze dan.

Na het eten kregen wij geld om naar de film te gaan en het mocht ook iets later worden.

16.8.09

Een geschikt onderwerp



Nadat eindelijk een geschikt onderwerp te binnen schoot ontspon zich een korte conversatie:
"Vind je ook niet dat een machtig orgasme dicht bij de doodservaring ligt?"
"Mmmwwwwaa... ik weet het niet, ik krijg er eerder zo'n "moèt dit nu echt" gevoel van."
"O?"
Daarna gingen hun beider gedachten elk hun eigen richting.

13.8.09

Jan en Ingrid in kwade dagen



"Ingrid? In goede en in kwade dagen, was het toch? Of niet?"

Jan is wel wat gewend



"Ik heb Jan verteld dat wij ons als de goede feeën zouden verkleden."
"Oei, dan zal hij wel schrikken als hij ons nu als 'hitsige konijnen' ziet. Dat is nogal direct niet?"
"Jan? Die is wel wat gewend."
"Echt?"

12.8.09

Knallen



Bij nader toezien begin ik mij af te vragen langs waar zij eigenlijk knallen.

10.8.09

The Unforgettable Elvis



"Zeg," vroeg mijn ex," had jij toen niet zo'n beeldje van Elvis?"
"Ja, dat je dat nog weet. Inderdaad, ik had zo'n beeldje."
"In die tijd beweerde je dat je nooit naar andere muziek zou luisteren."
"Ja, ik zei zoveel in die tijd."
"Mag ik het hebben, dat beeldje?"
"Ja, maar ik weet bij god niet waar ik het mag hebben gelaten. Ik denk dat we het hebben kapot geschoten met een bb-gun."
"Nou, en jij was nog zo'n grote fan!"
"Ach..."
Enkele weken later begon zij weer over dat beeldje.
"Zeg, dat beeldje van Elvis."
"Ja?"
"Droeg hij daar een cape of niet?"
"Neen, ik denk dat hij daar in een witte smoking werd afgebeeld."
"O, ik dacht dat het met een cape was. Uit zijn Las Vegas periode of zo."
"Neen hoor, zoiets zou ik nooit kopen. Het was een smaakvol wit pak."
"Hield hij ook geen gitaartje vast?"
"Ik dacht het niet. Neen, zeker niet."
"Zeker?"
"Zeker."
"Dan loop ik waarschijnlijk al dagen aan een heel ander beeldje te denken. Waar zou ik dat kunnen gezien hebben?"

8.8.09

Groter dan



"Schitterend karretje niet, Ingrid?"
"Ja Jan, maar toch ben ik er niet gerust op."
"Hoezo?"
"Wel... je rijdt nu met een grotere wagen dan die van je baas."
"?"

5.8.09

Perfect



"... niet héérlijk zijn !"
"Och Ida, dat zijn van die vakantiemuizenissen die je in je hoofdje haalt nu je toch niets om handen hebt. Blijf maar gewoon mijn maitresse. Dat schept veel minder verantwoordelijkheden en is toch ook leuk? Trouwens, je zal zien, na enkele dagen weer aan het werk denk je daar weer heel anders over. Zo perfect ben ik nu ook weer niet!"

4.8.09

GPS



BIJ DE EERSTE AFSLAG DE ROTONDE VERLATEN
INDIEN MOGELIJK OMKEREN
INDIEN MOGELIJK OMKEREN
INDIEN MOGELIJK OMKEREN
OVER DRIEHONDERD METER LINKS AFSLAAN EN DAN WEER LINKS
NU LINKS AFSLAAN
INDIEN MOGELIJK OMKEREN
OVER TWEEHONDERD METER RECHTS AFSLAAN EN DAN DE TWEEDE RECHTS

DE ROUTE IS SLECHTS BEPERKT TOEGANKELIJK
DE LOKALE BEVOLKING IN DEZE STREEK STAAT ALS ONBETROUWBAAR BEKEND
DIT RESTAURANT HEEFT EEN SLECHTE NAAM, U EET ER BETER NIET
HOU DE RAMEN DICHT
DE RAMEN NU SLUITEN
DE RAMEN NU SLUITEN!
DE RAMEN NU SLUITEN!!
DE RAMEN NU SLUITEN!!!
GELIEVE SNELLER TE RIJDEN DAN 80KM/U
UW ACHTERVOLGERS ZIJN UIT HET ZICHT VERDWENEN, U KAN WEER TRAGER DAN 160KM/U RIJDEN
OVER 400 METER BEREIKT U UW REISDOEL

“Wat handig zo’n GPS”
“Ja Ingrid, die bedrijven hebben equipes die constant Europa doorkruisen om hun info up-to-date te houden.”
“Ons hotel ziet er schattig uit!!”
“Ja, al die gezellige kleurtjes.”

DIT IS GEEN FAMILIEHOTEL MAAR WEL EEN REGIONAAL BEKEND BORDEEL

“Kom Jan, we proberen het verderop!”