30.6.16

Over de mensen die al of niet onder ladders doorlopen

Kijk. Je hebt mensen die onder ladders doorlopen en mensen die dat systematisch niet doen. Uit bijgeloof, uit voorzichtigheid, of omdat er al dan niet ruimte voor is. Daarover wordt nogal eens gediscussieerd en van mening verschild. Tot nu toe ben ik daarover nog niet ondervraagd.

29.6.16

Afscheid van de maan

Het begon allemaal zacht en aardig maar uiteindelijk liep het zo dat wij aan het eind dolblij waren dat we afscheid mochten nemen van de maan, nadat die ons zèlf de rug had toegekeerd.

28.6.16

De doodgewone dinger

Ik heb zelden lust
om doodgewoon te zingen
zoals de doodgewone dinger
altijd denkt aan
doodgewone dingen

want ik ben geen doodgewone zinger

27.6.16

Het museum

In een museum ontmoette ik een oude wijze vrouw die mij vertelde dat zij helemaal niet oud was maar in feite heel jong (maar zeker wel wijs) en dat het museum er niet toe deed maar wel de tijd die we hadden en dat ik hààr niet ontmoet had maar zij mij en dat zij best tijd wilde nemen om mij te doen begrijpen dat ik niet de man was die ik dacht te zijn in een museum dat er niet toe deed maar wel de tijd en dat het beste wat ik kon doen was haar bij de hand te nemen en samen de tijd in te wandelen om te leren begrijpen dat ik misschien niet de man was die ik dacht te zijn maar een ander en dat de kans zelfs heel reëel was dat wij geen van beiden uitendelijk op dezelfde plaats in de tijd terecht zouden komen door samen hand in hand uit het museum te vertrekken maar dat wij elkaar voorlopig wel aan elkaar konden vastklampen.

25.6.16

24.6.16

Verbonden

"Ach, we hebben nog al die ongevoerde gesprekken die ons verbinden."

23.6.16

Over de toedichtkunst


Men dicht mij heel wat talenten en goede eigenschappen toe.
Hoogst ongerijmd vind ik dat.

22.6.16

Bespiegeling van een tangodanser



Als ik zeg: 

“Ik loop op mijn laatste benen,” 

dan geloof ik niet dat er iemand is die zal denken dat ik al eerder één of meerdere paren benen versleten zou hebben. Mocht dat wel het geval zijn, ik bedoel dat ik inderdaad één of meerdere paren benen zou versleten hebben en niet dat iemand dat denken zou, dan zou dat ook betekenen dat ik een totaal ander, veel actiever, leven geleid zou hebben dan nu het geval is, want, zeker in mijn geval, verslijt je je benen niet zo maar. En ze groeien ook niet zo maar aan nà slijtage. Of wel uiteraard, want in het geval dat ik inderdaad al een of meerdere paren benen zou hebben versleten, zou wederaangroei uiteraard ook niet uitgesloten zijn. En in dàt geval weet ik haast zeker dat de slijtage te wijten zou zijn aan mijn levenspassie: 
het tangodansen!

21.6.16

Over mijn omtrek in verhouding met de specifieke zwaartekracht



Na vele jaren zag ik haar weer. 
Ik zei: “Moet je horen. Ik heb eindelijk mijn volledige omtrek bepaald.”
“O,” antwoordde zij, “maar dat is mooi, dan draai je nu volledig om jezelf!”
“Denk je?” want zo had ik het niet bekeken.
“Zeer zeker!”
“Ik dacht nog, er is ook nog plaats voor jou.”
Toen legde zij mij uit hoe het zat met haar specifieke zwaartekracht.

20.6.16

Enthousiast

Het nieuws dat moeder depressief was werd door de kinderen niet helemaal begrepen en zij waren meteen heel enthousiast!

18.6.16

Onafgewerkte antropologische studie.

Typische houding van werkgevers t.o.v. formeel sociaal overleg met erkende vakorganisaties.

17.6.16

De sterveling

Nadat hem in een visioen was duidelijk geworden dat het gemiddelde debiet van alle rivieren op aarde rechtstreeks evenredig invloed uitoefent op ons geluk, besloot hij waterbouwkundig ingenieur te worden en zich toe te leggen op de aanleg van kanalen.
Een andere keer, vele jaren later in een regenbui, toen hij zich die droom had kunnen herinneren, had hij het dan weer veel te druk met het stevig vasthouden van zijn paraplu.

16.6.16

Draagwijdte

De vraag was of ik het met de volle draagwijdte eens was.
“Hoezo?”
“Omdat die wel erg wijd draagt.”
“Erg wijd?”
“Ja, ontzettend wijd.”
“Maar alles is onderbouwd hoor.”
Toen werd de sfeer ineens heel anders.

15.6.16

De samenhang

Nu alles vervalt en de samenhang zoek raakt, nu iedereen zwemt, bij wie hoor jij dan eigenlijk?

14.6.16

x-kapje

Indien gevraagd om het sprookje van Roodkapje te herschrijven, maar met een ander dier in de medehoofdrol, welk dier zou u dan kiezen?

13.6.16

Schaduwvrijen

Schaduwvrijen wordt wel eens als een vorm van dansen uitgelegd, maar voor wie er zich echt op toelegt kan het natuurlijk zo veel méér zijn!

12.6.16

Onbegrip

"Waar stuur jij eigenlijk op aan? Als je mij niet
kunstminnend genoeg vindt, zèg dat dan!"

11.6.16

Mezelf

"Bent u nu uzelve?"
"Pardon?"
"Of u nu uzelve bent?"
"Jazeker. Helemaal!"
"Omdat u zo vaak zegt dat u uzelf niet bent."
"Zeg ik dat dan?"
"Ja hoor! Vaak."
"Ik ben inderdaad nogal dikwijls mezelf niet. Dat klopt wel."
"Gelukkig maar dat u het dan zegt."
"Maar als ik niets zeg, dan ben ik mezelf wèl, denkt u?"
"Precies. Daar lijkt het dan toch sterk op in elk geval."
"Ik was er mij niet van bewust dat ik dan die indruk wek. Wat zit het allemaal vreemd in elkaar toch, vindt u niet?"

10.6.16

Per SMS

Hoi,

Nadat ik daarstraks belde ben ik wat gaan "rusten": In feite ben ik als een blok in slaap gevallen tot zoëven.

Ik voel mij nu in elk geval uitgerust en in een soort vreedzaam evenwicht. Ik wil dat bewaren en even helemaal bij mezelf blijven. Ik bel je dan ook liever morgen terug.

Sorry.

9.6.16

Piet

"Nee Piet, je leeft grotendeels van overheidssubsidies, het spreekt vanzelf dat je dan je mond houdt, dat moet je begrijpen, we leven in een democratie toch?"

8.6.16

Ongevraagd advies

“Man toch, vooraleer te beslissen moet je toch ook één ding begrijpen: de huidige vrouw van je leven wil een heel ander leven dan je vrouw!”

6.6.16

HR incentives

"Hé James, wat zit er in die pakjes?"
"O dàt! Dat zijn incentives voor de mensen van onze HR-afdeling! Houdt hen gefocust. Komt uit China en kost geen bal."
"Origineel!"

5.6.16

De chronische ischiaspatiënten

Uiteraard kunnen ook de chronische ischiaspatiënten zich niet door de aan de macht zijnde regeringscoalitie "als bediend" beschouwen.

4.6.16

3.6.16

De heren die weten waarheen

“Sinds ik mij heb aangesloten bij de heren die weten waarheen ben ik zelfverzekerder geworden.”
“Ja?”
“Jazeker. En ook minder rond.”
“Minder rond? Hoe dat zo?”
“Vroeger was ik namelijk een bal.”
“Een bal?”
“Precies, een bal, en ik werd dan ook in alle richtingen weggestampt.”
“Zijn jullie met z'n velen?”
“Wie?”
“De heren die weten waarheen?”
“Ik meen van wel. Al zijn er inmiddels al veel weg.”
“Weg? Waarom?”
“Omdat zij al veel eerder wisten waarheen natuurlijk.”
“En zelfverzekerder waren!”
“Ja, zoals ik.”

2.6.16

Na de therapie

"Men wist mij te vertellen dat jij héél anders loopt wanneer je van je therapie terugkomt, dan wanneer je erheen stapt."
"O ja? Daar ben ik mij anders niet echt van bewust."
"Toch wel."

1.6.16

Björn en de éénmaligheid der dingen

Het was niet het moment om na te denken over de éénmaligheid der dingen, dat begreep Björn ook wel.