11.7.09

Logeren



Ineens zag opa in zijn kleindochter, die nog eens kwam logeren, een rijpe jonge vrouw, maar hij gaf daar geen blijk van uiteraard.

9.7.09

De kerstboodschap



“Laatst heb ik een en ander op een rijtje gezet. Eens over een en ander nagedacht.”
“O ja? Over wat zoal?”
“Dat zeg ik liever niet. Over de belangrijke dingen in elk geval.”
“Maar je zegt het toch maar liever niet?”
“Nee, ik weet wel, we zijn goede vrienden, maar hierover spreek ik liever niet.”
“Ik begrijp het wel.”
“We hoeven elkaar niet altijd alles te vertellen.”
“Neen, zeker niet.”
“Dus zeg ik deze keer maar niks.”
“Dat snap ik wel hoor, er zijn dingen die je niet zomaar zegt.”
“Precies.”
“Dus zeg je maar niets.”
“Ik zeg niets.”
“?”
“??”
“???”
“Het ging over de Kerstboodschap.”

Voor Peter, een goede vriend.

8.7.09

De man die alles in vogelvlucht bekijkt



Kijk, daar is hij weer! Van achter de horizon komt hij aangevlogen. Omkranst door zonnestralen. Zijn vorsende blikken voor de zoveelste maal op ons gericht.

Maar onder zijn schaduw gaan wij ons altijd beter gedragen. Wij rechten waarlijk onze rug.

Wat zou hij wel van ons denken? Dat alles hier mooi reilt en zeilt? Uiteraard is dat de indruk die wij willen maken. Vanuit zijn perspectief kan je toch niet alles zien!

Bij ons gebeurt heel wat onder tafel. Even veel ook onderhuids. Om maar te zwijgen van wat er op de tast wordt afgehandeld, onder de lakens! Tegen dat hij dat beseft is hij waarschijnlijk al voorbijgevlogen. Het gaat zo snel, zo’n bezoek in vogelvlucht.

Natuurlijk komt hij regelmatig weer, maar met onze ogen op de rug, zien wij hem altijd komen, en dan herhalen wij ons spel!

7.7.09

De 4de liefste man ter wereld



“Mama zegt dat u de 4de liefste man ter wereld bent.”
“Dat klopt schatje, maar als 4de liefste man ter wereld moet ik natuurlijk nog heel veel oefenen om helemaal aan de top te komen.”
"En waar oefent u dan?"
"Boven, in mijn kamertje."

6.7.09

Jan en Ingrid en de naakte vrouw



“Wat scheelt er Jan, je bent zo afwezig de laatste tijd?”
“Wel, ik weet niet wat het is Ingrid, maar soms bekruipt mij het gevoel dat ik begluurd wordt door een naakte vrouw.”
“Werk je niet te hard?"

5.7.09

De mythe van de Far West



Toen de oude Pemberton Lovestruck merkte dat hij een rivaal in de liefde had, vele jaren jonger dan hijzelf, ontdeed hij er zich van op de aloude wijze van de Far West, aldus ook een bijdrage leverend tot de mythe.

2.7.09

Don't Think Twice, It's All Right



Het was al de vierde keer dat er werd aangebeld. Deze keer was het een magere, bleke jongen met een accoustische gitaar.
“Wilt u ook naar mijn versie luisteren?” vroeg hij, terwijl hij zijn mondharmonica vastmaakte.
“Nou, goed dan, maar je bent al wel de vierde vandaag.”
Hij glimlachte verlegen en begon te zingen:
“It ain’t no use to sit and wonder why, babe…”
Het was prachtig. Sober. Strak. Goed uitgevoerd blijft het toch een ijzersterk nummer, dat begreep ik wel.
“I’m walking down that long, lonesome road, babe, where I’m bound, I can’t tell…”
“Indrukwekkend,” zei ik, toen het laatste akkoord was uitgestorven, “je zou er zo uw beroep van kunnen maken, “ en ik gaf hem een biljet van €10.
“Dank u meneer, ik doe het graag, het is tenslotte maar één keer per jaar Don’t Think Twice, It’s All Right – dag, niet waar?”

1.7.09

Hemingway beknopt!

Te koop: babysokjes, nooit gedragen.





Noot van de vertaler voor de kenners: Dit is geen letterlijke vertaling, maar wel een die m.i. dichter bij de realiteit staat. Blogbaas.