18.7.20

Het lonken



Het ging al een hele tijd niet goed meer tussen ons, zodat wij uiteindelijk besloten om in vriendschap uit elkaar te gaan. In zoveel vriendschap zelfs dat we elkaar zoveel mogelijk hielpen om een nieuwe start te maken met iemand anders. Voor Ilse bleek dit veel minder vlot te gaan dan ik had gedacht. Het kostte heel wat tijd, en van mijn kant ook geduld, voor we erachter kwamen dat haar grootste probleem het lonken was. Dat was zij totaal verleerd. Voor mij hadden destijds haar blote schouders de doorslag gegeven en veel minder haar hoed, terwijl zij altijd had gedacht dat het de hoed was die het hem had gedaan.  Zij knikte: “Mijn hemel, het zat dus al van toen af scheef! ”


Geen opmerkingen: