Waar Maria 'Mimi' Leenders niet aan dacht

Waar Maria 'Mimi' Leenders niet aan dacht

de dag voor ze zevenenzestig werd
was aan haar leraar latijn zoveel jaar geleden
aan driehoeksmeting
of aan haar man zaliger.

Maar laat ik niet bij Mimi blijven stilstaan
en ook eens denken aan haar man: Roger,

die in zijn tweeënzestig jaar op aarde
nooit heeft beseft hoe seks kon zijn
maar wel altijd als laatste het licht uitdeed
en in het donker naar het bed geschuifeld is.

Hij was er altijd voor de mensen en
natuurlijk is het leven even mooi, ook
nu hij er niet meer is.

Mee met het circus?

vanmiddag werd ik wakker met 

een kleine erectie

dat was lang geleden

ik zat er even naar te kijken

niet zonder verwondering

het werd alsmaar groter en groter en 

groter en de zitkamer bleek te klein

ik werd naar buiten gestuwd en 

probeerde de deur nog dicht te houden

door aan de klink te hangen

maar het mocht niet baten

KKRRAAAAKK

daar gingen de ramen aan diggelen en

werd ik naar buiten gedrukt

alwaar het regende 

op mijn rug lag ik in het gras 

ik kon nauwelijks ademen onder 

het verpletterend gewicht

ik weet niet hoe dit verder moet

maar morgen komt het circus en

misschien kan ik wel mee met hen

als blijkt dat ik dit kunstje kan herhalen 

met publiek.

Voorpret?

'Een pretoog.'

'Hoe bedoel je?'

'Het lijkt me een pretoog.'

'Een knipoog is het niet.'

'Ik voel me wel bekeken.'

'Dat worden we ook.'

'Zou hij iets van ons verwachten?'

'Hij?'

'Het lijkt me geen zij.'

'Hij blijft maar kijken.'

'Zullen we...?'

'Nee, niet hier.'

De Shirleys

'Weet je wat we doen?'
'Neen.'
'We veinzen dat we niets te verbergen hebben!'
'Goed idee, en laten we vooral veel drinken.'

NIets in de mouwen!

'Kijk Corrie, dat bedoel ik nou, voor sommige dingen heb je nu eenmaal een man nodig!'

'Maar zo DICHTBIJ??'

André!

 

'Ik dacht, ik sta al zolang op de gang, laat ik me nu maar eens correct voorstellen.'

Lectuur en interpretatie (oefeningen)

 

    Het leven is begonnen, meer dan drie dingen vertellen me dat. Met grote stappen loop ik naar de boekenkast, waar ik de encyclopedie uit pak. Het boek ligt zwaar in de hand, als een pasgeboren baby, stel ik me voor. Ik blader door de grote bladzijden, sla ze een voor een open van de ene naar de andere kant, zoals grote kinderen een team kiezen bij trefbal.

    Over de mus staat er dat ze een levenslang huwelijk aangaan. Ik lees het steeds opnieuw, hardop, voor het geval Vader het niet heeft gehoord. Hij zwijgt. Ik vraag me af of mussen ook voor ongelukken en de dood kunnen waarschuwen, of dat het aan raven, uilen en kraaien is voorbehouden om ongeluksvogels te zijn.

• Hoe vrolijk voelde je je tijdens het lezen van dit boek?
• Welke drie dingen vertellen jou dat jouw leven is begonnen?
• Hoe vrolijk voelde je je nà het lezen van dit boek?
• Wat zijn proza gedichten en denk je dat dit iets met dit boek te maken heeft?
• Heb je iets met associatieve literatuur? Is dit boek daar een voorbeeld van?
• Welke weinig geloofwaardige passage in het boek is toch nog echt geloofwaardig?
• Wanneer zou je het lezen van dit boek onderbreken om te gaan zwemmen?
• Denk je dat de vertaler veel plezier beleefde aan deze vertaling?
• Denk je dat de titel over jou gaat? Ben je zo narcistisch?
• Is er een verboden kamer in jouw leven?

Herinneringen

Mijn kennis van het latijn

de vrouw met wie ik niet meer slaap

De zee die ik heb geschapen

Het geloof in mijn goedheid,

in plaats van in de sterren

god die zeker niet alles weet

het aanbreken van nieuwe werkdagen

de krassen op mijn auto

de krassen op mijn ziel

zo kan ik nog wel even doorgaan.

Schaak

'Schaak je Jozefa?
'Neen, hoezo.'

Vredesvoorstellen

'Een ogenblikje, daar heb je mijn vrienden met de vredesvoorstellen.'
'Dat werd tijd!'
'Ja, maar zoiets mag je niet overhaasten.'

Giovanni en Paolo componeren

 'Neen Paolo, volgens mij neem je beter een B en geen Bm. En ik vind toch dat het nummer "Otto giorni alla settimana" moet heten!'

Naar Scandinavië!

‘Ja Karel, het is hier wel mooi maar waarom zijn we hier eigenlijk?’

‘Om te vozen en te minnekozen in de natuur Maria, voel je dat niet?’

Ter zake (40)

Ik had nooit gedacht dat ik het eens zou toegeven, maar ordening en regelmaat houden mij op de been.Voetbalwedstrijden kijk ik zelden uit. Een klein beetje nat worden in de regen vind ik heerlijk, maar ik heb ook een goede regenjas. Ja, ik denk wel dat ik in hongersnood uiteindelijk om het even wat zou eten. Niet om het even wie. Het is mij al wel eens overkomen dat ik genegenheid voelde voor een schurk. Toen mijn moeder - zij had vergevorderde alzheimer - mij voor mijn vader hield voelde ik mij hopeloos verloren. Er zijn slogans die mij volkomen verbijsteren. Ze zeggen m.i. alles over de personen die ze uitkramen en niets over wie ze het hebben. Bijvoorbeeld 'Make America Great Again', 'Vlamingen eerst' of 'Minder Marokkanen'. In dat opzicht gaat onze samenleving er niet op vooruit. Als iemand zichzelf beschrijft, of door anderen wordt aanbevolen, als een 'professional', dan ben ik altijd op mijn hoede. Al werk ik uiteraard liever samen met 'professionals' als het er op aan komt. Een 'unprofessional' is mij nog nooit aanbevolen. Dat is ook minder gangbaar Nederlands. Rolschaatsen zullen vandaag de dag wel anders heten, en er zal ook wel een e-versie van bestaan. Eten speelt geen enorme rol in mijn leven, tenzij u de frequentie bedoelde. Granville moet zowat het nog oudste bestaande Belgische fietsenmerk zijn, en het bestaat nog.

Halsrechting van Anneessens. Groote Markt te Brussel. 19 september 1719.

Waar enkele honderden jaren geleden halsrechting nog als een straf werd aangevoeld, klinkt het woord nu eerder als een keuze in de esthetische chirurgie.

Het verboden toernooi

 

Werd ik me daar wakker van geluiden!

Het kwam van beneden in de biljartkamer.

Er scheen gedempt licht.

Ik greep naar een keu en WHAKK ik vergreep me aan wat in alle opzichten een biljartster bleek te zijn.

Toen ik 's ochtends ging kijken lag er nog een biljartbal als een oog naast een tafelpoot op de grond.

Plots WHAKK kreeg ik een klap op mijn hoofd terwijl ik dacht dat ik alleen woonde.

Ik kwam weer bij, buiten op de stoep:

Deelname aan het toernooi werd mij verboden.

Vroeger.

 

'En dan te bedenken dat het vroeger andersom was!'

Dat nooit!

Vrij reizen zat ons in het bloed!

Waar we kwamen was het goed.

Soms kochten we ook iets:

maar nooit een spoorwegfiets.

Een goed portret

 'Ja Dora, kubisme, conceptualisme, absurdisme, art brut enzovoort...  maar een goed portret blijft een goed portret, of niet?'

Voor echt!

 'Daar komt hij, nu voor echt kinderen!'

Na de revolutie

 

In sommige beroepsgroepen die de revolutie hadden gesteund kreeg men daar al snel spijt van.

Ter zake (39)

Ik kan het me niet goed voorstellen: veren of pluimen in plaats van haar. Vooral op de plaatsen waar ik nog haar heb. De cursus huishoudkunde hoefde ik niet te volgen, dat was voor meisjes. Toch heb ik hem gevolgd! Ik ben zo iemand die wanneer hij de (hypothetische) keuze krijgt tussen twee verschrikkelijke ziekten er automatisch de minst erge uitkiest. Terwijl ik die keuze helemaal niet wil maken, wat ook een optie is. Ik ben ervan overtuigd dat suiker en sociale media de twee grootste kwalen van onze tijd zijn. Geldgebrek is van alle tijden. Ik stuur nog regelmatig wenskaarten. Als ik de (hypothetische) keuze krijg tussen een hond met lang haar en een met kort, dan kies ik die met kort haar. Mijn sleutelbos is in de loop der jaren veel kleiner geworden. Ik weet het niet zeker, maar het snelst dat ik ooit, heb gereden met een auto (en ik was de bestuurder) was denk ik 141 km per uur. Indien ik zeker wist dat ik morgenvroeg om vijf uur zou sterven, dan zou ik uit alle macht proberen de vrouw van wie ik nog steeds houd nog eens te zien en te spreken. Ik zit niet vaak op een stoel om dan niets te doen. Ik denk niet dat ik ooit een slang heb gezien in de vrije natuur. Ooit wees mijn vader er mij een aan, maar ik denk dat die toen net weg was.

De zwaartekracht

'Nee schat, het is een performance. Na twee minuten twijfelt niemand nog aan de zwaartekracht.'

'En je bent zeker dat hier geld mee valt te verdienen?'

Albrecht en Isabella bij Rubens (1577-1640)

 

Ik ga er gevoeglijk van uit dat zij niet onaangekondigd bij Rubens in huis vielen. Verder heb ik over het historisch belang van dit bezoek zo mijn twijfels. Al was Albrecht natuurlijk wel een belangrijk werkgever voor Pieter. De hele entourage rond Albrecht lijkt me veeleer hinderlijk te zijn geweest. Ook jammer dat we het schilderij waaraan Pieter werkte niet te zien krijgen. Volgens mij was dat toch het doel van het bezoek: het schilderij zien!? Vond Albrecht het niet goed genoeg? Of staat er iets op dat heden ten dage tot het domein van de 'privacy' behoort?

Vroeger (was alles beter)

'En als we het nog eens doen zoals vroeger?'
'O ja, en met wie was dat dan?'

Scheef

 

'Verdorie, ja, ze staan scheef!'
'En mijn neusgaten? Die zijn toch ook niet normaal?'

'Dat valt nog mee, maar je wimpers!'

Helemaal alleen!

 

Prachtig schat, je kan het bijna helemaal alleen!

De olifant in de kamer

'Nee Tara, voor meisjes als jij is er altijd een olifant in de kamer. Dat moet je goed beseffen.'

'Maar er is hier helemaal geen kamer!'

'Dat bedoel ik nu net.'

De aanbidding van een vluchtwagen

Op een avond
ving ik een geit
met mijn zakmes knipte ik haar hoeven
knip-knip, knip-knip-knoep
Het beest trapte wild en het beet
dus gooide ik het over mijn rechterschouder
naar buiten door het raam
daar stond een vluchtwagen
haaks over de weg en 
inmiddels door de buren aanbeden

het gebeurde in Driehuizen onder de berg.

Lectuur en interpretatie (oefeningen)

 

Ter inleiding

Urakasu is een vissersstadje aan de mond van de Nedo dat bekendstond om zijn schelpdieren en zijn zeewier en ook geliefd was onder hengelaars. Het was niet bepaald groot, maar met zijn conservenfabrieken (voor de schelpdieren), zijn kalkbranderij (voor de schelpen), zijn huurboten (voor de hengelaars), de talloze rekken waar van de winter tot de lente zeewier te drogen hing, en de vele gastvrije gelegenheden die plaatselijk bekendstonden onder het eufemisme gottakuya - ofwel 'vreethuizen' - had het toch een heel eigen karakter.

Het stadje lag vrij geïsoleerd. In het noorden werd het begrensd door rijstvelden, in het oosten door de zee, in het westen door de Nedo, en aan de zuidkant strekte zich een enorme woestenij uit, in de volksmond de Miljoen Meter genoemd. Daar voorbij was nog meer zee. Urakasu was te bereiken per autobus of stoomschip, maar de meeste mensen gaven de voorkeur aan een stoomschip. Er waren twee van zulke schepen, elk het eigendom van een andere rederij of 'beurtschippers', zoals de burgerij ze noemde. De schepen van de ene rederij waren helemaal witgeverfd en de schepen van de andere helemaal blauw. Ze vertrokken van de zogenoemde Stoombotenkaai, waar twee parallelle steigers lagen, elk met zijn eigen kaartjesloket aan de ingang.

• Wat verwacht je van dit boek, afgaande op de titel?
• Welke van de talloze episodes raakte je het meest?
• De uitgever van dit boek vergelijkt 'De blauwe schuit met Antoon Coolens' 'Dorp aan de rivier.' Is dit terecht? Of is dit een flauw verkoopsargument.
• Wat zou je 'typisch Japans' noemen in dit boek?
• Komt er in dit boek een kat voor?
• Had je in Urakasu willen wonen?
• Of zou je er eens kijkje willen nemen?
• Noem twee dieren die er wel in voorkomen?
• Kan je de humor in dit boek appreciëren? Is die typisch Japans?
• Wat is de tragiek in dit boek? Is die typisch Japans?
• Heb je begrip voor de moordenaar?
• Hoe gaat het er aan toe in de kalkbranderij? Zou je deze episode 'gotisch' durven noemen?
• Hoeveel € vind je dit boek waard?
• Wat begrijp je onder 'typisch japans'?
• Zijn er in dit boek hoofdpersonnages?
• Wat begrijp je onder het woord 'hoofdpersonnage'?
• Moet een hoofdpersonnage een levend wezen zijn?
• Welke indruk heb je van de schrijver? Plichtsbewust? Trouw aan zijn verleden? Een pennenlikker? Open of gelsoten van karakter?
• Zou je meer lezen van deze auteur als er meer van vertaald werd? Waarom niet? Waarom wel?
• De vraag is onzinnig, maar wat denk je van de vertaling? Wie is de vertaler?

 

Ter zake (38)

Ik denk niet dat ik lui ben, maar vraag me nu niet of ik dan ook werklustig ben. Als ik moet kiezen tussen een brand of een overstroming, dan denk ik dat ik de overstroming verkies. De Aziatische hoornaar zou de inheemse verdringen. Dat is een ernstige zaak die door velen toch iets té ernstig wordt genomen denk ik. O wat hoop ik dat de tijd van zegeltjes sparen terug komt. 

Ik herinner me nog vaag de zegeltjes van FORT. Ook Shell had er denk ik. Al dat digitaal gedoe van tegenwoordig lijkt mij qua klantenbinding toch tekort schieten. Ik begrijp niet waarom marketeers denken dat 'digitaal' dé oplossing is. Ik geef vrij regelmatig een naamkaartje wanneer ik me voorstel. Ik geef de voorkeur aan het dragen van gilets. Een rivier afdammen heeft altijd een ecologische impact. Wanneer ik denk aan de dagen van de week, dan denk ik daarbij eigenlijk nooit aan een weekkalender. Pas nu dringt het tot me door dat ik nooit in mijn leven een draaibank heb aangeraakt. Ik vraag me af wat ik zou doen indien ik een Russische kernaanval zou overleven. Of een kernongeluk in het algemeen. Ik ga ervan uit dat er dan geen internet meer is. Mijn ene kredietkaart is dan misschien ook niet meer te gebruiken. Ik verkies paars en rood boven zwart en roze. Ja, toen ik jong was kreeg ik wel eens klappen. Het is een gewoonte die ik niet heb overgenomen. Toch ga ik niet zo ver om te zeggen dat het mij heeft getraumatiseerd. In de meest erge conflicten die nu aan de gang zijn, betreur ik nog het meest dat je op een of andere manier gedwongen wordt een standpunt in te nemen, of partij te kiezen, terwijl je er uiteindelijk toch niet genoeg van afweet. Hoe moreel je standpunt of mening ook te verantwoorden valt. Dat is iets wat ik 'de media' uiterst kwalijk neem. Het woord 'rechtvaardig' verliest zo zijn betekenis. 

Ik denk dat nu het ogenblik rijp is om mijn lezers te bedanken. Het is niet veel, maar meer kan ik op dit ogenblik niet voor jullie doen.

Schilderij (Kunst op het strand)

 

'Ja, ik weet het, we lijken wel een schilderij,
Daarom zijn we hier ook.'