26.9.07

Het lot



Zei die dame die naast me zat ineens:
"Wilt u mij even krabben?"
"Of ik u even wil krabben?"
"Ja, zou u dat kunnen?"
"Of ik dat zou kunnen?"
"Ja, asjeblieft, want het is niet te harden?"
"En waar moet ik u dan krabben?"
"Hier precies tussen mijn schouderbladen."
"Nu ja, waarom niet."
"Maar krabt u niet te hard als het kan. Soms zit ik dan met van die rode strepen en dan stelt mijn man vragen."
"Ja, dat begrijp ik. Is het zo zacht genoeg?"
"Ja hoor. U hebt er blijkbaar veel ervaring mee."
"Dat klopt. Ik heb ook vaak jeuk."
“Wat een geluk dat uitgerekend u dan hier naast mij zit.”
“Dat kan u wel zeggen. Het zal het lot wel zijn.”
“Ja, het lot… al geloof ik daar niet in.”

5 opmerkingen:

Anoniem zei

voorwaar voorwaar... ik zeg u...
onwijs origineel...

Zit ik naar het prentje te kijken, denk ik natuurlijk aan het standje iets verder naar beneden...

komt u met jeuk af.

en solidariteit in het lot.

Oh jee.

Dank u, de avond mag nu eindigen!

Anoniem zei

ik ken het probleem. Een deurstijl helpt ook soms, bij momenten.

't vliegend eiland zei

aan contessa

Ja, de deurstijltechniek! Die ken ik ook. Maar die is levensgevaarlijk. Op een keer schoot de deur weg achter mijn rug en ben ik plat achterover tegen de trap gevallen met als gevolg een verschoven ruggewervel. Het was een schrale troost dat ik doorheen die pijn de jeuk niet meer voelde.

't vliegend eiland zei

Anderzijds denk ik dat zulke standjes in de bosjes ook wel jeuk kunnen veroorzaken. Er zitten daar dikwijls nogal wat beestjes.

't vliegend eiland zei

aan sodade

Sorry, vorig antwoord was een antwoord op uw reactie.