19.4.07

Ik heb mijn kaarten weggegeven

Tot vandaag wist ik niet dat zij met de kaarten speelt.
Ik dacht altijd: "Zij zal zich wel nooit vervelen want zij is mooi."

(Zoiets denk ik natuurlijk niet echt.
Het is eerder een voorbestemde zekerheid waaraan ik zelfs niet hoef te denken.
Dat weet ik gewoon. Tot het tegendeel blijkt.)

"Heb jij die kaarten nodig?" vroeg zij op de man af.

Dat is precies de juiste vraag!
Wie heeft er nu kaarten n-o-d-i-g?
Wie kan zeggen dat kaarten onmisbaar zijn?
Alleen beroepsgokkers en casinopersoneel.
Eerlijk. Ik niet.

"Mag ik ze dan hebben? Ik speel heel veel met de kaarten."

Geen opmerkingen: