Telkens het spannend of gevaarlijk werd bracht A. haar handen naar haar mond om de personages in het verhaal dat zij aan het lezen was te waarschuwen; zijzelf had al zoveel mee gemaakt in haar leven.
Het was op die momenten dat ik haar het liefst had willen zoenen, maar dan had ik mijn onzichtbaarheid opgegeven en had ik niet langer in het kasteel kunnen blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten