In de tijd dat er nog de engel was die, weliswaar vermomd, tot bij ons kwam om in beperkt publiek hemelse melodieën ten beste te geven - voor hem was het oefening, voor ons, ons enige vertier – werd er uiteraard gebruik gemaakt van de gelegenheid om gewetensvragen te stellen. Bijvoorbeeld over hoe wij om horen te gaan met de mismaakten of de vreemdgekleurden. De engel probeerde ons dan wel te helpen maar waarschuwde ons wel telkens dat hij niet echt bevoegd was. Wij namen daar genoegen mee op basis van het gedacht: iets is beter dan niets. Dank zij de bezoekjes van de engel indertijd hebben wij op muzikaal vlak een nergens geëvenaard niveau bereikt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten