7.3.16

Van weleer

Om te verhullen dat afgelopen winter, op haar hoofd na, Karla's lichaam geheel is verdwenen, liet ik een meubel maken. Waarschijnlijk was de schok voor Karla groter dan voor mij, want in feite ging alles heel vlug, maar het feit dat zij er op deze manier nog bij kan zijn stemt haar, denk ik, erg dankbaar. Al kan zij dit niet meer uitdrukken met een van haar warme knuffels. Die zijn nu van weleer.

Geen opmerkingen: