16.12.14

Moeilijkheden zijn er om te worden overwonnen



Ik leerde Rudolf de Nadenkende en zijn kleine vrouw kennen toen ik per ongeluk de verkeerde deur open deed.
“Dit is mijn vrouw,” zei hij op een toon als wilde hij zich voor iets verontschuldigen.
“O! Aangenaam,” antwoordde ik dan weer alsof ik precies was waar ik wezen moest.
“Wij stonden net te overleggen of wij wel bij elkaar passen."
Ik zei dat ik hen best wel bij elkaar vond passen en dat moeilijkheden er altijd zijn om overwonnen te worden.
“Ja, dat zegt men wel meer,” stemde hij aarzelend in, “maar het voelt soms echt wel hachelijk aan."
Dat kon ik mij inbeelden, zei ik, waarna ik mij verontschuldigde. Per slot bevond ik mij niet waar ik had willen zijn en is de problematiek waarin hij mij - hield hij mij voor iemand anders? - betrok niet iets waar je als buitenstaander meteen raad mee weet.



Geen opmerkingen: