Dit moet dan het sprookje zijn waarin zij eerst een stroom tekenden op de keukenvloer, waarin zij vervolgens - staande met het water tot net onder hun heupen - hun hengels uitwierpen, in de zalige zekerheid dat er die dag wel veel vis moest zitten. Want zij waren per slot toch scheppers!
Wat er daarna gebeurde, dit is echter pure veronderstelling, moet zijn dat de ene, omdat hij ineens zijn evenwicht verloor, zich vastklampte aan de andere en dat zij op die manier samen verdronken zijn.
Ja, dat is eigenlijk is de enige uitleg die de vondst van twee verdronken vissers aan de oever van een rivier getekend met blauw en groen krijt, drie hoog in een keuken, enigszins aannemelijk maakt.
Tenzij je denkt aan de absurde wraak van een tovenaar, dan stierven zij inderdaad zomaar, out of the blue. Maar ik zie niet in waarom je dat zou denken, dit is per slot toch het sprookje waarin zij eerst een stroom tekenden op de keukenvloer.
__________
Geen opmerkingen:
Een reactie posten