6.10.12

Van de onwelvoeglijke Kristoffels die nog niet konden liegen



Ik zag de onwelvoeglijke Kristoffels
al van verre komen.
Olijk zongen zij een lied,
maar plots toen zij mij kijken zagen,
schuddebuikten zij van groot plezier
en kwamen haastig aangelopen,
want zij hadden mij daar toch een koddig plan!
En toen wij elkaar parmantig groetten,
klonk éénparig uit hun mond:
"Arthur en Aston, dàt is onze naam!"
Maar zij schoten tevens
in een onbedaarlijk luide lach,
want zij konden niet verstoppen
hoe klaar toch deze leugen was,
aangezien hun beider naam Kristoffel was!

Geen opmerkingen: