15.11.10

Het is niet zeker



Het leven zit vol vreemde verrassingen. Zo bezat ik eens een paperclip die mij niets dan geluk bracht. Of dat dacht ik toch, want zeker ben je nooit in die dingen. Tot de dag dat ik hem kwijt raakte. Dat was toen... maar kom, laat ik u daar niet mee vervelen. Liever vertel ik u wat I. voor mij heeft betekend. I. was een jaar jonger dan ik, maar in tal wat dingen vèèl ouder. Zij wist wat heet van de hoed en de rand. Zo had zij kennis van zoete dranken en kruiden, het opwekken van de meest hartstochtelijke gevoelens en de drang om aangeraakt te worden. Althans, dat is wat mijn vrienden mij voorhielden. Een jaar of veertig geleden verdween zij uit mijn leven. Misschien kan ik u dus maar beter iets opbiechten over N. Dat is niet zo eenvoudig als u denkt omdat ik haar veel minder goed heb gekend dan ik wel zou willen, en ook omdat mijn geheugen mij in de steek begint te laten zodat ik er niet meer zeker van ben of wat ik mij herinner wel herinnering is of puur verzinsel. Alleen N. zou het kunnen bevestigen of ontkennen. En dat is op dit ogenblik niet mogelijk. Er blijft mij dus niet veel anders meer over dan over mezelf te vertellen, ik komt tenslotte van zo vèr en wil niet helemaal voor niets gekomen zijn. Wel, ik zie er vrij normaal uit voor een man van mijn leeftijd, ik ben viertalig, eerder zwijgzaam en beschik over een dorre verbeeldingskracht. Vrouwen kijken zo door mij heen, dat voel ik heel goed aan, vooral als ze het doorheen mijn middenrif doen. Wat ik om evidente redenen vaak met liefde verwar. Op die manier is ook mijn affaire met M. afgelopen. Ik voelde hoe zij altijd maar steels doorheen mijn middenrif keek en, voor het eerst in jaren, besloot ik toen maar de koe bij de horens te vatten. „Zozo M.” zei ik (uiteraard haar naam volledig uitsprekend), „je bent dus verliefd op mij!” Op zich misschien een boude, maar daarom nog geen verkeerde opmerking dacht ik. M. echter, schrok zich een hoedje en slikte in haar consternatie mijn paperclip, de paperclip die mij niets dan geluk bracht, door en stikte er in. Autopsie wees uit dat hij dwars was komen te zitten in haar luchtpijp. Wie weet waarvoor dit nietig voorwerp mij heeft behoed? En zo heb ik het dus toch over die paperclip gehad.

3 opmerkingen:

didiermaurice zei

een juweeltje, de paperclip en het stuk(je)!

Bert Bevers zei

Welkom terug!

ingridknipfer zei

mooi!