Het afscheid van onze schaduwen (2)

In een ver, maar zonnig (!), land zag men het met lede ogen aan: de komst van de schaduwen.
“Hoeveel zijn het er intussen?” vroeg de lokale despoot.
“Wat?” probeerde zijn majordomus het debat nog even uit te stellen tot hij over de laatste cijfers kon beschikken.
“De schaduwen, hoeveel zijn het er intussen. Hou mij niet aan het lijntje.”
“Duizenden, Heer. Het moeten er duizenden zijn. En allemaal met zo’n raar hoedje.”
De despoot verzonk in diep gepeins. Het was duidelijk dat ze iets in hun schild voerden, maar wat? En hoe vocht je er tegen? Hoe vecht je tegen duizenden schaduwen?
Voor het eerst in zijn leven leek hij te twijfelen.
“Voorlopig doen wij niets,” sprak hij ten langen leste, “en houden wij zoveel mogelijk de zon in de rug.”