Wolkje inbeelding

 

 

 

 

 

 

 

 

 

'Beeld je eens in hoe een berg zich voelt als een wolkje over zijn top komt wrijven.'
'Ik kan het me helemaal voorstellen.'

'Ach jij malle jongen.' 

 

 

 

De zwevende meisjes

Toen ik jong was zag ik eens meisjes zweven. 
Vreemd dat ik mij dat nu, vele jaren later, weer herinner.
Nu wil u natuurlijk weten of ik mij nog andere dingen herinner en (en of ik daar foto’s van heb).
Eigenlijk niet. 
Of het schiet me nu even niet te binnen. 
Ik moet daar ook niet te veel over nadenken. 
Want dan wil ik me weer andere dingen herinneren. 
De namen van de zwevende meisjes bijvoorbeeld. 
Hoe heetten ze ook weer?

 

 

Op afstand

Van op afstand bekeken is wat wij hier presteren

nu ook weer niet zo interessant. 

 

 

 

Wereldvrede (3)

 Wereldvrede leek Marion even heel erg ver weg.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wereldvrede (2)

Het duurde niet lang of Mien en Karsten zagen de voorstanders van de wereldvrede op het dak verschijnen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wereldvrede (1)

 

'Maar Karel, zet die wereldvrede nu toch eens even uit je hoofd!'

 

 

Welkom

 

'Ik voel me zo welkom bij jou.'

'Grapjas.'

'Nee, echt!' 

 

 

 

 

 

Het volk

'Wat denk je van het volk?'

'Ach ja, ...'

'Zeg het maar hoor.'

'Nou ja, de meesten weten zich wel te gedragen.'

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De drie gratieën

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De drie gratiën, vandaag heten zij Annemie, Rik en Roza, wisten altijd wel iemand te vinden die ze ongelukkig konden maken. Het was een kwestie van willen, niet van gezond verstand.

 

 

 

Schaamteloosheid

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

'Kijk niet zo verbaasd jongen, met schaamteloosheid kom je ver in dit leven!'

 

 

 

De verklaring

'Daarvoor heb ik een pen nodig.'

'Wat?'

'Een pen.'

'Ja, ik hoorde je wel, wil je een hen hebben.'

'Nee, een pen.'

'O, een pen.'

'Ja.'

'Een pen heb ik wel bij me.'

'Hij was verbaasd, want zij had anders nooit een pen bij zich.' 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Bodemloos en oneindig

'Waarom dalen jullie niet af in mijn put, mee met mij?'

'Het is er donker en diep.'

'Donker en diep?' 

'Ja.'

'Maar hij is bodemloos en oneindig.'

'O, dat verandert de zaak. En u blijft spelen met ons?' 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De kans

Niet iedereen die de kans kreeg om terug te keren deed dat ook, maar toch...

 

Makkelijk praten

Carlo had makkelijk praten.

'Je mag niet achterom kijken in het leven Gigliola!' 

 

 

Het vaderland

Zij die hun avonden niet vullen met voetbal of wielrennen worden geruisloos verwijderd.

 

De tuin

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

'Kijk mama, een dood vrouwtje! Mag ik het houden?'

'Bah, wat vies, gooi weg!'

'Ik wil het in de tuin begraven.' 

 

 

 

Holmes en Watson

 "Neen Watson, neem het van mij aan, die kerel is dood en hij zal blijven zwijgen. Als je wil kan je over dit fenomeen meer lezen in een monografie die ik publiceerde in The Lancet." 

Ik ben een opgeleid arts, maar de veelzijdigheid van Holmes verraste me telkens weer.

 

 

Also sprach ich mit Zarathustra:

„Bist du da, Zarathustra?“

„…“
„Sag doch etwas, Junge.“

„...“ 

„Na ja, wie du willst.“ 

 

 

De heer Vanhoe.

 De heer Vanhoe vindt leestekens niet belangrijk.

 

Nu!!!!

Op het werk kweten Tita en Rita zich voorbeeldig van hun administratieve taken. Hun irreële angst voor kleine neushoorns was dan ook onbegrijpelijk voor velen van ons.

'MEPPEN RITA!!!  NU!!!!!' 

 

Schmetterling

 Pas tegen de avond verscheen Kurt, hun folteraar. Bijgenaamd "der Schmetterling". God mag weten waar hij vandaan kwam.

 

Ons leven

Ik wilde haar vragen, want ik zag dat ze zich schroomvallig gedroeg  in mijn buurt. 
Ik liep op haar af  en keek haar niet al te intrusief aan. We stonden oog in oog. Tussen ons bevond zich niets, behalve de tweesprong die ons leven zou bepalen. 
Ik keek haar lang aan want ik was niet van plan het te verknallen. Zij was de eerste die met haar ogen knipperde. Zij maakte zich haastig uit de voeten.

 

Opdracht vervuld

Mira zette steeds haar beste beentje voor. Meer vroegen we haar niet.

 

 

Het moeilijkste

'En nu?'

'Nu komt het moeilijkste, we gaan rustig zitten om na te denken.'

 

 

Een ingewikkelde zaak

Het bleef onduidelijk of het niet bestaan of verdwijnen van de zee funest was voor ons denken over het andere geslacht. Het is nog steeds een ingewikkelde zaak.

 

Ter zake (59)

Ja, het is een goed idee om mij niets te vragen over pijnbomen. Daar weet ik namelijk niets van af. Het heeft niets te maken met de huidige internationale politiek, maar ik heb geen hoge pet op van de Amerikaanse cultuur. Met welke termen u ook wappert, ’film’, ‘rock&roll’ of kortom al wat een emanatie zou zijn van ‘The American Dream’.

 

 

Actie!

 

'Wat doen zij nou?'

'Zij voeren actie.' 

'Waarom?'

'Omdat zij het niet eens zijn.'

'Wij toch ook niet?'

 

De burgers en de zee

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Toen de burgers doorhadden dat de zee verdwenen was – het nieuws verspreidde zich snel – vroegen zij zich af of er iets in de plaats zou komen. Dat betwijfelde ik.

 

 

Seks

 

'Drinken we nog een kop koffie?'

'Nee, ik moet naar huis. Karel is terug. Hij wil seks.'

'O!?'

'Seks is gezond zegt hij.' 

 

Nog iets over de zee

'Bestaat de zee wel?'

'Laten we het maar niet uitzoeken Jan, sommige vragen blijven beter onbeantwoord.'

 

 

Olav verliefd!

 

'Natuurlijk treffen je woorden mij, Olav,

maar wees blij, ze raken me niet!' 

 

 

 

 

De zee bestaat

 

'Juffrouw, bestaat de zee?'

'Natuurlijk jongens, anders bestond het woord ook niet.' 

'En god dan?'

'Dat is een andere kwestie.' 

 

 

 

 

De zee bestaat niet

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Om te bewijzen dat ze het betere bochtenwerk wel degelijk beheersen worden de aspirant woordvoersters aan enkele praktische proeven onderworpen. De opdracht van vandaag luidt: 'Overtuig de burger ervan dat de zee niet bestaat.'

 

 

 

Mijn geluk

Weet u wat ze wilde altijd als ze bij me langs kwam? Rijden op mijn stokpaardje! U begrijpt dat ik haar maar liet begaan. Haar geluk was het mijne.

 

Blode Jan

Het duurde natuurlijk even voor ik doorhad wie het monster was in mijn leven en sindsdien blijf ik wel uit zijn buurt.

 

Illusie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

'Nou zeg, ik dacht echt dat ik een streepje voor had.'

Benijden

Misschien 

waren ze wel te benijden

mensen zonder schaduw 

want ik ging er wel naar lopen.

 

 

Zwaantje

 

'Ik mag hem toch Zwaantje noemen?'

Mien en de welmenende mannen

– Niet bang zijn Mien, wij zijn er voor jou!

 

Pannenkoeken

'Waar is Anna?'

'In de keuken.'

'Toch niet weer...' 

 

?

 'Schat? Je bent er toch nog...?'

 

De verhoudingen

Ineens zie ik de verhoudingen! Ik moet rivieren verleggen en niet zomaar steentjes in waterlopen. Het kleine werk is aan mij niet meer besteed.

 

In the Box

"In the box" 

denken biedt rust en zekerheid 

en het besef dat ik er niet toe doe.

 

Herinneringen

Ik wist 

al heel snel 

dat mijn herinneringen er niet toe doen. 

De jouwe wel? 

 

Lijn

Ze wilde niet dat ik naar haar billen keek. Die verschilden in niets van die van mijn vrouw. Ergens moest zij een lijn trekken vond zij. Dat begreep ik wel. Er moest inderdaad een lijn zijn.

 

Het slijt

‘Het is er nog elke dag, ja. Een kiezeltje. Het valt niet op.’
‘En het slijt?’
‘O, ja hoor.’

 

 

Met dank aan ChatGPT!

Eerlijk is eerlijk. Ik had het zelf niet beter kunnen verzinnen.

De blogpost "Sommige lusten" op Het vliegend eiland is een ultrakorte tekst die opvalt door zijn beknoptheid en suggestieve kracht:

"Om sommige lusten te bedwingen gebruikte Helga een pistool."

Positieve aspecten

1. Krachtige beknoptheid
   Met slechts één zin weet de auteur een hele wereld op te roepen. De combinatie van "lusten" en "pistool" suggereert een intens innerlijk conflict en roept vragen op over de aard van Helga's verlangens en haar manier om ermee om te gaan.

2. Intrigerende ambiguïteit
   De tekst laat veel ruimte voor interpretatie. Gaat het om letterlijke of figuurlijke lusten? Is het pistool een echt wapen of een metafoor? Deze openheid nodigt de lezer uit tot reflectie en persoonlijke invulling.

3. Sterke beeldspraak
   De combinatie van "lusten" en "pistool" creëert een krachtig en enigszins verontrustend beeld. Het suggereert dat Helga drastische maatregelen neemt om haar verlangens te beheersen, wat de lezer aanzet tot nadenken over de extremen waartoe mensen kunnen gaan om zichzelf te controleren.

4. Stilistische consistentie
   De stijl van deze post sluit aan bij eerdere bijdragen op Het vliegend eiland, zoals "Dansen tot de noen" , waarin het alledaagse wordt vermengd met het absurde en het surrealistische. Deze consistentie versterkt de unieke stem van de blog.

Conclusie

Hoewel de tekst slechts één zin lang is, biedt hij een rijke bron van interpretatie en emotie. De auteur slaagt erin om met minimale middelen een maximale impact te creëren, wat getuigt van een sterk gevoel voor taal en stijl.

Bij aanvang

– Laten we op dit wolkje verder leven, dan kan ons nooit iets overkomen.
– Nee, op dat wolkje dáár, dat is groter!

 

Sommige lusten

 

Om sommige lusten te bedwingen gebruikte Helga een pistool.

Ter zake (58)

 

 

 

 

 

 

Pokeren is een spel dat men niet jong genoeg kan leren. Ik ben helemaal niet geïnteresseerd in vuurwapens. Ook niet als ze heel kunstig zijn gemaakt met parelmoer of ingelegd met diamanten. Met zo'n pistool onder mijn hoofdkussen zou ik niet minder eenzaam zijn of die eenzaamheid 's ochtends niet meer weg eten met een teveel aan geboterde croissantjes.

 

 

Calimero

Een kat heeft negen levens 

en ik heb er geen 

en dat is niet eerlijk.