Bravo Harold Pinter.
Uiteindelijk zijn er ook mensen, al zijn zij economisch en politiek niet relevant, die er recht voor uitkomen.
Je speech zal wel niks uithalen: behalve dat in het ergste geval misschien een paar van je boeken zullen worden verbrand (al zal zich dat wel compenseren door een opflakerende verkoop door mondig en bewust links) en dat je nu kans hebt dat een paar opvoeringen van een stuk van jou geboycott zullen worden.
Toch vindt ik het knap. Het is lang geleden dat nog iemand met een werkelijk intellectueel soortelijk gewicht zulk een klap uitdeelde. Nogal wat anders dan het geneuzel van de Bono's en Geldofs van deze wereld.
Bush en Blair.
Zij zullen er geen traan om laten, geen glas voor laten staan, maar ik ben er van overtuigd dat het feit dat jouw speech deel zal gaan uitmaken van het collectief geheugen en geweten van ons nageslacht, dat dàt hen dwars zal zitten: het besef dat zij enerzijds herinnerd zullen worden als redelijk belangrijke politieke leiders, maar anderzijds dat bij wat zij hebben gerealiseerd, er niks, helemaal niks zal zijn dat hen in de rij van Gandhi, of zelfs maar van Mandhela zal plaatsen.
Dat, weliswaar in gespecialiseerde historische studies, voor eeuwig en altijd beschreven zal worden dat zij, willens en wetens, àlle kansen die zij kregen om werkelijk iets te betekenen systematisch naast zich neer hebben gelegd en verraden.
Dat zij uiteindelijk alles alleen voor zichzelf hebben gedaan.
De glorie van het eigen ik.
Ja, ik ben zeker dat hen dàt dwars zit en ik hoop dat zij er dikwijls aan herinnerd zullen worden. Bijvoorbeeld door hun kinderen of kleinkinderen, als die tijdens hun studie op jouw speech stuiten.
Dat soort leiders heeft alles, koopt alles en denkt dan nog dat het alles ook met recht verdient.
Misschien, maar toch geen respect.
Zeker geen respect.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten