(een melige episode)
Het is nu drie à vier weken geleden dat ik Jezus nog gezien of gehoord heb. Ik weet dus niet of Hij het is die hier dit keer achter zit of niet, maar gisteren kreeg ik een mailtje van Julia. Het allereerste buiten de professionele relatie die we vroeger hadden.
Het gaat goed, de kinderen staan stilaan op eigen benen.
Op kantoor gaat alles zijn gangetje (het is te zeggen: nog altijd dezelfde achterklap en holle praat als vroeger).
Gewoon een mailtje, zo maar, omdat het op het werk wat minder hectisch is.
Waarom mailt ze mij? Ik begrijp het niet. Of nee, ik begrijp het maar al te goed, maar wat moet ik er mee?
Anderzijds, de Kerst nadert en ik weet nu waar zij 's middags luncht. Ik kan haar voortaan dus eender wanneer ontmoeten. Anders had zij toch niet de Exki in de Nieuwstraat vermeld?
An open window of opportunity exists!
Wie weet wat er zich openbaart na een Glühwijntje of twee voor de poorten van de Finistère-kerk. Met de hulp van Jezus voltrekt zich misschien wel een mirakel! Volmaakte liefde in lichaam en geest.Of een gewoon leuk gesprek.
Want ja hoor, ik kan leuk spreken. Soms ben ik zelfs ongemeen grappig.
Ach, ik zie nog wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten