Goede gewoonte

Altijd "kijken hoe de vlag erbij hangt" was een goede gewoonte die er in de overzeese gebieden grondig werd ingestampt.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Olifanten worden afgericht

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

... al figureren zij veel liever 

in dit kortgedicht! 

Prauwenwedstrijd op de Kongostroom

'Ik kan niet meer,' zei de eerst roeier. 

'Het heeft ook geen belang,' hoorde hij iemand achter zich, 'Ze vermelden onze namen toch niet.'

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Troepenparade op de Poelaert Plaats

 

Dit is niet geverifieerde informatie, maar onder de troepen die over de Poelaert Plaats exerceerden bevonden zich naast bakkers, een verpleger en enkele leraren, naar verluidt ook dichters. Mensen die tot een andere beroepscategorie behoren en minstens evenveel voor de maatschappij hebben betekend – en die ook op de Poelaert Plaats exerceerden – mogen zich altijd melden. Waarschijnlijk komen er nieuwe optochten.

 

 

De Weerstand: parachuteren van wapens in het maquis

 

Waarschijnlijk om de vijand zoveel mogelijk te misleiden waren de wegen van De Weerstand ondoorgrondelijk. Velen vragen zich nog steeds af waarom wapens bestemd voor de lagere landen in het maquis werden geparachuteerd. Omdat velen van hen zich aldaar bevonden? 

 

 

 

 

 

Het Eeuwfeestpaleis en het aanpalend park

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Het Eeuwfeestpaleis verstevigde onze eensgezindheid. Wij zijn eensgezind over het feit dat dit paleis tot de lelijkste van de allerlaagste landen mag gerekend worden. (Deze functie van de architectuur bleef lang onderbelicht.)

 

 

 

De Koningin der Belgen in het "Océan"-hospitaal in De Panne (1914-1918)

 

 

 

 

 

 

 

 

 Ook in deze periode van de geschiedenis van de allerlaagste landen bleek weer hoe bedreven de koningshuizen  waren in het aannaaien van oren.

De wacht aan den IJzer (Oorlog 1914-1918)

Even vreesde men dat de IJzer de slachtingen niet kon aanzien en dat hij de plaat zou poetsen. Om dat te vermijden werd hij aan beide oevers stevig bewaakt en hij moest worden neergeschoten bij de eerste poging tot verzet. Achteraf beschouwd heeft men zich nodeloos zorgen gemaakt natuurlijk. De IJzer bleef liggen waar hij ligt en weerspiegelt als weleer.

 

 

Kolonisatie van Belgisch Congo in weerwil van de voorstanders der slavernij (XIXe eeuw)

 Ja! Deze belangrijke episode in de geschiedenis van de allerlaagsten werd ook vaak "Kerstening" genoemd. Wat de vraag doet rijzen hoe Kerstmis er voor de gekoloniseerden doorgaans verliep. Vragen waar zelfs nu slechts met mondjesmaat een antwoord op komt.

Hier zien we twee bwana's in vol ornaat kerstenend actief.

Officieële ontvangst van Léopold I aan de Belgische grens (1831)

Het was pas bij zijn aankomst en officiële intrede dat Leopold merkte hoeveel Belgen een hoed droegen. Houden zij iets voor mij verborgen? Vroeg hij zich af.

Martelaarsplein te Brussel (2 October 1830)

 Ten allen tijde waren kerkelijke overheden er als de kippen bij om eisen te stellen aan hun wereldse tegenhangers. Deze laatsten namen die dan steeds met gespeelde verwondering in ontvangst en deden er hun voordeel mee.

Frederik de Merode stormt aan het hoofd van de vrijwilligers op de Hollanders los (1830)

Maar niet iedereen was er die dag bij met zijn hoofd. Neem nu de tweede persoon van rechts. Die herinnerde zich ineens dat hij die dag vijfentwintig jaar getrouwd was en legde toen pas het verband met het stilzwijgen van zijn vrouw die ochtend. Met wat geluk heeft hij het diezelfde avond nog goed gemaakt. Er werd voor zover wij weten echter geen biografie geschreven over deze man, zodat wij niet precies kunnen zeggen hoe het hem is vergaan.

 

 

Plundering der Kerken door de Fransche legers (1795)

 Het was niet al moord en doodslag in die jaren uiteraard. Men dacht ook aan thuis.

 

Het schrikbewind in België tijdens de Fransche Revolutie (1793)

Na de annexatie introduceerden de Franse revolutionairen radicale veranderingen in het Belgische bestuur en de samenleving, vaak met geweld en onderdrukking. Al was het aankloppen bij de mensen, zoals we op de prent zien, wel een gebruik dat in de zuidelijke Nederlanden al bekend was.

Opvallend was dat de Franse revolutionairen sterk antiklerikaal waren. Zij sloten kloosters, plunderden kerken, en confisqueerden kerkelijke bezittingen. Het katholicisme, dat een centrale rol speelde en nog speelt in de Belgische samenleving, werd toen vervolgd. Veel geestelijken moesten vluchten of werden gevangen gezet. Dat komt tegenwoordig niet vaak meer voor. Eender wat ze uitvreten.

De Franse bezetters voerden hoge belastingen in en confisqueerden rijkdommen om de Franse oorlogsinspanningen te ondersteunen. Dit is een bestuurlijk gebruik gebleven. Al is niet altijd duidelijk wat ondersteund wordt. Dit leidde tot verarming en verzet onder de bevolking. Al moet dit laatste zeker niet veralgemeend worden. De Fransen hadden een bepaald je ne sais quoi. Ook dit is een uitdrukking die in het Nederlands wel eens wordt gebruikt.

Karel van Lorreinen verfraait Brussel (1740-1780)

 

Ja, voor wie zich afvroeg wie Brussel verfraaide. Dat was Karel van Lorreinen. Uiteraard is er heden ten dage alweer werk aan de winkel op dat vlak.

Halsrechting van Anneessens. Groote Markt te Brussel. 19 september 1719.

Waar enkele honderden jaren geleden halsrechting nog als een straf werd aangevoeld, klinkt het woord nu eerder als een keuze in de esthetische chirurgie.

Albrecht en Isabella bij Rubens (1577-1640)

 

Ik ga er gevoeglijk van uit dat zij niet onaangekondigd bij Rubens in huis vielen. Verder heb ik over het historisch belang van dit bezoek zo mijn twijfels. Al was Albrecht natuurlijk wel een belangrijk werkgever voor Pieter. De hele entourage rond Albrecht lijkt me veeleer hinderlijk te zijn geweest. Ook jammer dat we het schilderij waaraan Pieter werkte niet te zien krijgen. Volgens mij was dat toch het doel van het bezoek: het schilderij zien!? Vond Albrecht het niet goed genoeg? Of staat er iets op dat heden ten dage tot het domein van de 'privacy' behoort?