Ik sta op perfectie en al wie tot de perfectie van mijn bestaan bijdraagt kan op mijn warme vriendschap rekenen. Tenminste, voor zover de norm van het perfecte benaderd wordt natuurlijk.
Zo kan ik bijvoorbeeld enorm genieten van perfect symmetrisch gestapelde dossiers, of van het egaal gonzen van een ventilator, maar u begrijpt dat zulks nog niet helemaal de perfectie is die ik bovenmatig apprecieer en waar ik dan ook op sta.
Neen, de absolute perfectie, daar gaat het mij om. Hou daar a.u.b. rekening mee, anders heeft een en ander tussen u en mij uiteraard geen zin.
2 opmerkingen:
Merkt u wel hoe lang ik nu geaarzeld heb? U met uw perfectie!
Hoe kan een lezer-reageerder daar nog aan voldoen?
Ik dacht eerst: ik laat het blank. Perfecter kan het niet.
Maar neen: ik heb de laarzen aangetrokken waarmee ik ben gaan wandelen. Er hangen nog grote klodders modder aan, en een dode naaktslak en een levende spin, untsoweiter.
Voilà, met uw perfectie: grote slijksporen over uw witte vloer.
Hier staat alles schots en scheef en alles is uit de toon.
Ik kan als weerwoord enkel totale inmperfectie hier tegen aan gooien.
Tot slot...
Ach neen, dat gaat zelfs mij te ver.
Ik wou nog een ferm taalfout produceren... maar dat krijg ik niet over mijn hart.
Met dit antwoord kan ik perfect leven!
Een reactie posten