"Wil je seks?"
vroeg zij.
Ik deed of ik niet begreep wat zij bedoelde.
Ik wilde niet te gretig lijken!
Het was wat men noemt
DE EERSTE KEER!
"Seks?" vroeg ik.
"Ja, goeie seks. Boven in de slaapkamer."
Slaapkamer.
Dat kende ik.
Daar staat een bed.
"Daar waar je bed staat?"
"Ja. Het is een heel knus bed."
Ik ging met haar op het bed liggen.
Ja hoor, het was een knus bed.
Knusser dan het mijne.
"Wat een knus bed,"
beaamde ik,
"Hier slaap jij dus."
"Ja."
Zij keek me aan,
"Maar ik heb nu geen zin om te slapen."
"Neen, we zijn nog geen middag,
bovendien had jij het over goeie seks."
Ik was het ècht niet vergeten!
Toen zei zij niets meer, zodat er eigenlijk niets meer te melden valt over deze mooie herinnering.
5 opmerkingen:
Hoe vaak ik het nu ook al gelezen heb... het blijft een mooie herinnering.
Daar valt niets aan toe te voegen.
Vaak weet ik niet meer of het een echte herinnering is of anders iets dat ik mij graag zou herinneren.
wat is het mooiste?
aan sodade:
Dàt is een verraderlijke vraag, maar ik zal toch antwoorden.
Echte herinneringen zijn voor mij de mooiste en de dingen die ik mij graag herinner, in zekere zin de pijnlijkste.
Maar dan zijn er ook nog de herinneringen die ik mij graag zou kunnen herinneren. Die houden mij het meeste bezig.
eenvoudig dank u
Een reactie posten