Tot mijn grote ergernis merk ik dat anderen steevast de wildste affaires beleven. De meest tumultueuze liefdes.Wat zij niet allemaal meemaken! Zij doen het op de meest onwaarschijnlijke plaatsen en op de lenigste manieren.
Zij praten daar achteraf dan nog luidop over ook. Alsof dat erbij hoort!
Ik maak nooit zoiets mee. Mij zul je echt niet horen opscheppen over die vleselijke tango met... Gewoon omdat dat er niet van komt.
Ja hoor, ik stel mij zo soms wel eens iets voor. Dat ik ook eens iets beleef. Iets pril. Iets puur.
Zich iets voorstellen is niet zo moeilijk natuurlijk.
"Gij zijt zo serieus!"
wordt mij dan gezegd.
Alsof het hier dan niet om serieuze dingen gaat!
5 opmerkingen:
absoluut gelijk!
maar wel met een groeiende glimlach (bdz 1,5 cm)
Blogbaas.. ik vraag me wel es af waar je die fijne illustraties haalt..?
aan dartel en sodade:
Misschien klopt het wel dat ik te veel dingen te ernstig neem.
En waar ik mijn illustraties vandaan haal? Dat is een moeilijke vraag. De meeste vind ik gewoon via Google (images). Ik type gewoon een "sleutelwoord" of gewoon zomaar een nonsensicale opeenvolging van letters en zie wat er uitkomt.
De prent hierbij vond ik door als zoekterm Botero, de schilder op te geven. Dat doe ik vaker, ik hou van Lichtenstein, Hopper, enz... vaak kom ik dan via Google op websites die posters verkopen. Die websites bieden dan weer links naar prenten die in dezelfde sfeer zitten, enz...
Af en toe ga ik ook eens naar de sites van fotografiemusea, ...
Op die manier heb ik nu een prentenvoorraad van meer dan honderdduizend prenten (ik overdrijf niet) bij elkaar gedownload. En daaruit put ik dan. Soms verander ik de kleuren wel, of ik wis een voorwerp dat niet bij de tekst past (of plak er een ander bij), of als het om oude reclame affiches gaat, dan wis ik de tekst, ...
Het probleem is, ik bewaar nooit waar ik de prent vandaan heb en geef de prenten zelf vaak namen die passen bij mijn tekstjes. Dat maakt dat ik na twee dagen gewoonweg niet meer weet wie de rechtmatige auteur is van een prent en ik ook niet meer op vragen kan antwoorden waar ik precies de prenten vandaan haal.
Een boeiende werkwijze, voorwaar :o)
Hopper, Lichtenstein,.. ik hou van hetzelfde spek.. Botero kende ik niet..
Ken je het geïllustreerde 'Het grote boek van vergeten prinsessen' van Philippe Lechermeier & Rébecca Dautremer? Om heel lang(zaam) in te zitten bladeren en kijken. Om duimen en vingers bij af te likken..
Of het werk van Ulf K. 'Sternennächte"... Enfin..
Heel fijn dat je deze leefwereld(en) deelt, Blogbaas..
Groeten
aan dartel:
Neen, die namen kende ik niet. Maar nu dus wel!
Hartelijk dank.
Een reactie posten