Gisteren heb ik een woord bedacht dat niet in de Van Dale staat: mandrijl.
Nu ja, bedenken is misschien wat veel gezegd. Plots zat het in mijn hoofd. Met vragende oogjes die schreeuwden om een betekenis te krijgen.
Precies op het goede adres want ik houd mij al jaren bezig met de dingen betekenis te geven. Mandrijl zal wel gedacht hebben - of spreken we hier ook over instinct? - dat ik dat voor hem/haar/onzijdig ook wel zou klaren.
En dat is nu mijn probleem. Oorlogen, politieke vunzige en andere gedachten, uitspraken, citaten, ruzies, anecdotes, relaties, liefdesverklaringen, enz.
Dat soort dingen weet ik voor mezelf wel te plaatsen en te duiden, maar mandrijl? Wat moet ik daar nu in God's naam mee?
Wie weet is hij/zij/het wel een imperatief? Of heeft hij/zij/het wel seksuele behoeften?
Wie zal het zeggen? U? Graag!
2 opmerkingen:
Fauwe kul!
Fauwe kul?
U doet het erom nietwaar?
"Fauw" staat ook niet in de Van Dale!
Een reactie posten