Het Rusland van Poetin werpt zich opnieuw open en bloot, zonder ook maar een zweem van schaamte, op de wapenhandel. Een roos die elke vooraanstaande natie in haar gat hoort te steken, stelt de koene Russische leider in iets andere termen. En Rusland wil de nummer één worden zo voegt hij er aan toe.
Hopelijk houden onze politieke en economische leiders rekening met dit soort gegevens en stellen zij zich vragen over het feit of wij dan al dan niet rechtstreeks of onrechtstreeks via allerlei samenwerkingsverbanden daaraan mee moeten werken. Moeilijk uiteraard wanneer je tezelfdertijd lafenis zoekt in de Russische olie!
Welk standpunt zal ons land zich weer eens aanmeten? Of zwijgen we?
Kan je selectief blijven denken in een klimaat waarin aan de Vlamingen gevraagd wordt om zich over een en ander te bezinnen? Of moet ik eerder zeggen "mag" in plaats van "kan"?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten