In antwoordende zin (6)

.../...


Ik kan héél goed fietsen! Ik herinner mij eigenlijk helemaal niet meer hoe en / of wie mij heeft leren fietsen (al lijkt het mij logisch dat het mijn vader was). Maar ik veronderstel dat ik het heel snel, heel goed kon, anders had ik er beslist een trauma aan overgehouden en waarschijnlijk nog geweten wie mij dat aandeed. Je kind leren fietsen is een van die zalige belevenissen die een mensenleven verrijken. Mijn gevoelens zijn garnaalgrijs aan de buitenkant, maar binnenin zijn ze veelkleurig en zoetgeurend, een beetje zoals toverballen, maar ik sta niet toe dat iemand ze in zijn mond stopt hoor. En dan zijn er de krokante, en die deel ik met niemand. Ik ondervind meer dan mij lief is dat ik mezelf niet mag vertrouwen. Dat gaat zo ver dat in mijn oordeel over mezelf regelmatig de woorden 'sujet' en 'ruggengraat' opduiken. Ik heb niet echt een aangeboren aanleg om mezelf te zijn, zoveel heb ik al wel over mezelf geleerd. Ik heb er goed over nagedacht: neen, ik wil niet ruilen met Godzilla (mocht dit ineens mogelijk zijn.) Ik zei al dat ik niet Godzilla zou willen zijn, maar wel Zorro! Als dat zou kunnen, dan zou het hier nogal eens veranderen !!! Ik herhaal het nog één keer: ik wil absoluut Godzilla niet zijn, zet dat uit jullie hoofd. En nu kom ik hier niet meer op terug!



.../...