Dààr, op het eilandje helemaal in het midden van de vijver, ligt het kleinste landje van de wereld. Hoe het zo is kunnen krimpen weet ik niet, het heeft lang weerstand geboden ook. Door te teren op de wilskracht èn de goedgelovigheid van zijn bevolking denk ik soms, wanneer ik er, zoals nu, naar kijk.
Veel meer ga ik u over het landje niet vertellen, over zijn despootjes bijvoorbeeld. Of het ontbreken van echte bibliotheken. U zal er toch nooit komen. Of misschien toch wel? Later? Maar dan kan u best nu even naast mij komen zitten en meekijken. Benieuwd of u het ziet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten