Er was eens een evenwichtig man die alles verloor.
Eerst verloor hij zijn geld.
Toen hij naar zijn geld zocht verloor hij zijn verstand, nogal wiedes.
Door zijn verstand te verliezen verloor hij zijn evenwicht en zijn gevoel van richting meteen ook.
Op die manier verloor hij alle verhoudingen uit het oog en zelfs die in het kader van de gevestigde waarden.
Zo raakte hij zijn hart kwijt, beweren kwatongen.
Dat laatste klopt niet, want ik vergat te zeggen dat dàt nu het allereerste was wat hij verloor. Anders verlies je die andere dingen ook niet zo maar, dat begrijpen jullie wel.
Het enige wat hij nog heeft is ijzerdraad om gezichtjes te plooien.
Niemand wist dat hij dat kon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten