"Straks kruip ik in de kist en dan nagel jij ze dicht. Daarna takel je mij maar naar de kelder."
"Is dat niet erg drastisch?"
"Niet alleen dat, je metselt mij met kist en al in achter een muur."
"En hoe lang blijf je daar?"
"Vierhonderd jaar."
"Dat hou je nooit vol."
"Dat zien we dan wel?"
"Wie we?"
Zo zaten zij blijkbaar op een totaal andere golflengte, de zondaar en de vergevingsgezinde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten