Nog vòòr onze beurt wrongen wij ons naar het podium om er enkele van de strijdliederen van de seksuele bevrijding ten beste te geven. Wat waren wij bezield en hoe zongen wij ze precies zoals wij ze van onze ouders altijd hebben gehoord!
Al gauw zong de hele zaal mee uit volle borst en werd er arm in arm meegewiegd! De weldaden van deze bevrijding waren en zijn dan ook voor iedereen welgekomen.
De laatste oudstrijders - eindelijk geëerd met bloemen en linten - knikten goedkeurend.
Ja, de fakkel is nu wel definitief doorgegeven!
Na ons optreden namen wij weer plaats in de duisternis van het publiek, maar in het volle besef van de waarde van de vrijheid die wij nu genieten en wat ons in naam daarvan beschoren is.
Ja, dankbaar zijn wij en wij kijken ook altijd aandachtig naar de documentaires!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten