2.2.12

De kracht van de immer lachende man

Zij trouwde met een immer lachende man.
In het begin was dat heel leuk.
Maar hij bleef maar lachen.
En lachen.
En lachen.
Dat werd onverdraaglijk.
En uiteindelijk onhoudbaar.
Zo verdween zij op een dag.
Voor vele jaren.
Naar verluidt verbleef zij in menige instelling overal ter wereld waar haar probleem met de nodige ernst onder ogen werd gezien.
Eindelijk dacht men ( en zij was ook die mening toegedaan) dat zij er bovenop was.
Toen zij weer thuis kwam, al bij het begin van de oprijlaan, schalde het gelach haar als vanouds tegemoet.
Zo was de kracht van de immer lachende man.

Geen opmerkingen: