An en Jan

- An?
- Ja Jan.
- Ik ken een leuk spel!
- Ja? Is het moeilijk?
- Neen hoor, en je kan het overal spelen.
- Leg uit!
- Wel, iedereen die meedoet heeft het recht om twee vragen te stellen per dag: vragen waarop de ander dan eerlijk moet antwoorden.
- Eerlijk antwoorden? Is dat een spel?
- Ja, maar de eerste die op een leugen betrapt wordt betaalt een diner aan alle andere deelnemers.
- Nou...!?
- Ben je misschien bang om mee te spelen? Je bent toch een eerlijk mens?
- Ja Jan, dat probeer ik toch te zijn. ... Okee dan, om jou een plezier te doen zal ik meespelen.
- Dan mag jij NU beginnen.
- Even denken hoor... hier komt de eerste vraag: Vindt je mij een mooie vrouw Jan?
- Ja An, maar dat is wel een gemakkelijke vraag hoor.
- En wat vind je van de koffie die ik zet?
- Die is altijd zááálig!
- Nu ben jij aan de beurt.
- Nu ik? Welleuh... Vind je mij een mooie man?
- Neen.
- Neen?
- Inderdaad: neen. Het moest toch een eerlijk antwoord zijn?
- Ha, je zegt dat dus om te tonen dat je het spel eerlijk speelt, maar je meent het eigenlijk niet?
- Hoe kan ik daar nu op antwoorden Jan? Het spel gaat er om eerlijk te antwoorden. Dus moet ik het toch ook wel menen, niet?
- ....
- Je hebt nog maar één vraag gesteld Jan.
- Ik vind het geen leuk spel meer An.