Ik kreeg bezoek van een man en vrouw met hun twee kinderen. Ik vroeg wat ze van me wilden en toen vertelden ze, terwijl zij hun kinderen dwongen hun pet voor me af te nemen, dat ze gehoord hadden dat ik iemand was met respect voor normen en waarden. Iemand voor wie de maatschappij ontzag diende te hebben en van wie wel eens de redding zou kunnen komen. Ik zei dat dat maar geruchten waren want dat ik mezelf wel anders kende en of ze dat alstublieft aan al diegenen die zo over mij opgeven wilden gaan vertellen. Maar was ik dan niet degene dit en ook dàt had bewerkstelligd en daarvoor eens naast de koning is mogen gaan staan waaruit bleek dat de koning kleiner was?
Ik ontkende ten stelligste dat ik dat ooit had beleefd.
Zij wilden niet uit mijn mond aannemen dat wat over mij verteld wordt minder waar is dan wat men redelijkerwijs van een man mag verlangen.
"Zo zie je maar hoe bescheiden die mensen zijn," hoorde ik haar tegen haar kinderen zeggen, die inmiddels hun petjes weer hadden opgezet.
_____
Geen opmerkingen:
Een reactie posten