Geheel onbedoeld bevond ik mij ineens in een vertrek met andersdenkenden. Zes. En ze waren druk doende anders te denken.
"Wat zitten jullie hier zo bijeen op een hoopje?" vroeg ik.
"Wij denken anders," zei er een voorzichtig.
"Dat vermoedde ik al," ging ik door, al had ik het zoals u al weet al helemaal in de smiezen.
"Is het zo duidelijk?"
"Ja, eigenlijk wel."
"Tja… we kunnen niet anders. Het zit in onze vorming en opleiding. Waarschijnlijk ook in onze opvoeding. Al was mijn moeder nooit zo fanatiek.
En ze dachten verder anders. Hoe of wat dat in zijn werk ging valt niet in één twee drie uit te leggen. Soms is het ook behoorlijk subtiel. Maar ànders is het zeker!
Even overwoog ik of ik misschien iets voor hen kon doen of betekenen. Biertjes bestellen bijvoorbeeld, want zij leken daar wel mee weg te kunnen. Maar de oudste, hun leider denk ik, dacht daar anders over.
"Hoeft niet," wees hij af, "maar evenzeer bedankt."
De man die naast hem zat dacht daar duidelijk ook anders over maar hield wel zijn mond.
_____
Geen opmerkingen:
Een reactie posten