"Blijft meester van de situatie!" adviseerde hij te pas en te onpas. Waarom is ons altijd een raadsel gebleven, want wij waren al lang nergens meer meester van, zeker niet van de situatie.
Hij leek bovendien zelf ook niet zo erg "meester". Daarvoor adviseerde hij namelijk altijd iets te nadrukkelijk, en doorgaans meer te onpas dan te pas. Daarom dat we hem ook gingen mijden.
En als het niet "Blijft meester!" was, dan klonk het "Vaste greep!" of "Controle!!!"
In verband met dingen waarop wij de greep al lang niet meer controleerden dan nog. Maar misschien zag hij daarin nu net de nood om te blijven adviseren.
Nood, vraagt u. Ja, daar ga ik van uit. Het was de enige manier om hem te begrijpen. Ik had namelijk vaker te doen met hem dan de meesten, en op die manier zoek je vanzelf een basis van verstandhouding denk ik. Al mocht hij voor mijn part zijn adviezen ook houden uiteraard.
Ik had wat meer begrip moeten opbrengen voor zijn argumenten, zegt u nu. Waarom? Hij was pedant, dook op de meest onverwachte plaatsen op en rook altijd overdreven goed gewassen. Bovendien viel mij op dat hij enorm lang met zijn linkerarm aan richels kon hangen.
Maar meer verklap ik niet over hem hoor. Als ik het zo bekijk ben ik hier toch meester van de situatie.
_____
Geen opmerkingen:
Een reactie posten