Relatietherapie

Het gaat niet zo goed meer tussen mijn vrouw en mij. Al een hele tijd om eerlijk te zijn. Alsof we uitgepraat zijn. Uitgepraat in meerdere betekenissen en dimensies. Ook seksueel (al is dat uiteraard mijn visie).
Maar om dan maar alles op te blazen, de boel eerlijk te verdelen en uit elkaar te gaan? Dat is een beslissing waar we eigenlijk nog niet klaar voor zijn.

Op zich is ons huwelijk niet zo slècht en om het zo maar te laten schieten uit malcontentement lijkt ons toch een beetje al te gemakkelijk. Daarom hebben wij besloten om onszelf een proef op te leggen. Een wederzijds project waarmee wij onszelf, en wederzijds, kunnen bewijzen dat wat wij nu beschouwen of vrezen als mogelijks het einde van een relatie waarin wij toch elf jaar samen schouder aan schouder hebben gestaan, dat die relatie, als puntje bij paaltje komt, beslist nog zin heeft. Maar ja, hoe doe je dat? Geen van ons tweeën is relatietherapeut (trouwens, zouden zulke mensen ook dergelijke problemen kennen in hun relaties en hoe gaan zij daarmee om?) en we vinden allebei dat we het echt, helemaal alleen, op eigen kracht moeten doen. Systeemtherapie kan pas slagen als de kracht tot verandering helemaal uit de patiënt zelf komt, heb ik altijd begrepen.
Toen, na het lezen van een kort verhaaltje van Haruki Murakami kwam ik ineens op een idee: het moest iets zijn met een deadline! Een wederzijds verifieerbare deadline!

Eens mijn vrouw en ik het dààrover eens waren was het verzinnen van een proef heel gemakkelijk: de zelfopgelegde uitdaging bestaat er in dat wij ons volledig (naakt) met stukken en beetjes moeten fotokopiëren op het kopieerapparaat van onze respectievelijke werkgevers. Daarvoor hebben wij ons vanaf maandag (vandaag dus) 10 werkdagen de tijd gegeven. Verder zijn de spelregels dat het moèt gebeuren tijdens de werkuren èn op formaat A3.

Als wij er allebei in slagen binnen de opgelegde termijn, dan mogen wij er mij dunkt wederzijds helemaal gerust in zijn want dan is het zonneklaar dat wij nog offers kunnen brengen voor elkaar en dan zit het met ons huwelijk verder ook nog wel snor.