Een man met een grijze gleufhoed en een versleten bruine leren dokterstas glipte met een bewoner mee het gebouw aan de overkant binnen terwijl een kerel op een motor met draaiende motor buiten bleef wachten.
Ik weet nog dat ik mij afvroeg of dit nu toeval was of moest ik de politie bellen? Maar daar kwam de gleufhoed met wapperende jaspanden al weer aangelopen, sprong achter op de motor die, zo verwachtte ik, meteen zou wegscheuren.
Maar hij scheurde niet weg. Waarom bleven ze daar staan? Het leek toch voorbestemd?
Pas minuten later liepen ze allebei samen weer het gebouw in. Ik begreep er niets meer van.
Hoe deze gebeurtenis nauw verband houdt met mijn kijk op het leven en ja zelfs met mijn manier van geluksbeleving is een veel ingewikkelder verhaal. En laat ik nu voor een keer eens to the point blijven.
_____
Geen opmerkingen:
Een reactie posten