Er is eens het volgende gebeurd:
Een onverantwoordelijk iemand zei eens tegen een ander dat hij de wind door zich heen voelde waaien en dat hij daar zo weinig aan kon doen, en ook hoe hij daar steeds eenzamer van werd. Of zoiets omkeerbaar was?
De ander dacht dat zij dat wel begreep en begon te praten over de zeevogels die bezit van haar hadden genomen, de albatrossen, de jan-van-genten, en de ontelbare meeuwen en vele andere soorten die zij zelfs van naam niet kende, laat staan begreep, maar die plaats zochten om te zweven.
Misschien horen wij wel bij elkaar suggereerde de onverantwoordelijke nadat de ander uitgesproken was en in gedachten verzonken. Maar hij had heel duidelijk totaal geen verstand van de thermiek terzake en kwatongen beweren dat dit hem eigenlijk nooit heeft geïnteresseerd.
Zeker is dat heel wat vogels zijn gestorven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten