Telkens wanneer ik op mijn fluit blaas weerklinkt de stem van een meisje, met wijsheden om de dag door te brengen. Met die wijsheden doe ik het ook. Doorgaans met goed gevolg. Ik ben mij na verloop van tijd wel gaan afvragen waar zij die wijsheden vandaan haalt. Beslist niet uit mijn asem. Per slot van rekening zit zij toch maar in die fluit en zo veelomvattend stimulerend qua milieu zal dat toch niet zijn. Niemand kan mij helpen of een verklaring vinden. „Het ligt misschien aan je embouchure,” opperde een musicoloog, „zorg dat je die niet verliest door een lipkwetsuur of zo.” Goed, daar let ik dus voor op!
Ik hou er wel rekening mee dat het op een dag voorbij zal zijn. Dat het meisje in mijn fluit andere horizonten zoekt. Meer ervaringen zal willen opdoen. Dat is eigenlijk maar normaal niet? Of dat ik zelf een ander instrument leer bespelen, mocht ik mijn embouchure verliezen. Een man mag niet bij de pakken blijven zitten.
Maar ondertussen speel ik wel alle dagen en blijft de wijsheid komen. Ik kan het alleen maar beamen: wie een instrument beheerst krijgt daar veel voor terug!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten