Over wat onrechtvaardig is

Er was eens een kind, een jongen of een meisje dat doet er echt niet toe, dat in alles behalve levensduur verschrikkelijk veel op zijn ouders leek. Daar waren die ouders natuurlijk enorm mee in hun schik, want voor de rest waren dat twee uitzonderlijke nietsnutten zoals er zo veel rondlopen.
"Wat hebben wij toch een kind dat goed op ons lijkt," dachten zij vaak bij zichzelf, al zeiden zij het ook regelmatig hardop, wanneer zij meenden dat het er een geschikt moment voor was.
In die sfeer groeide het kind op tot een al even grote nietsnut als zijn ouders, trouwde, en kreeg zelf ook kinderen. Dat ging vanzelf! Daar was het natuurlijk ook enorm mee in zijn schik, want wat een prestatie, zij leken warempel enorm veel op hemzelf! In alles, behalve dat er eentje vrij vroeg gestorven is. Wat, daar was iedereen het onmiddellijk over eens, toch enorm onrechtvaardig is in een maatschappij waarin tegenwoordig toch alles mogelijk is.