Er leefde eens een koning die zo waardeloos, bloeddorstig, geldverslindend en dom was dat men hem op een nacht uit zijn bed kwam halen en in een diepe put gooide, zonder de moeite te nemen er een deksel op te leggen.
Hij brulde en tierde dagenlang dat hij toch wel recht had op een deksel, maar daar besteedde men geen aandacht aan.
Zo ging hij de geschiedenis in als "De koning zonder deksel" en niet als "De koning die tot inkeer kwam." Dat laatste zou trouwens onmogelijk zijn geweest aangezien dus niemand nog naar hem om keek in zijn laatste dagen en een late inkeer zich desgevallend onopgemerkt moet hebben voltrokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten