"Het was ook U toch die de leidraad heeft uitgevonden op een bepaald moment?"
"Jazeker. Op een dag zocht ik een oplossing om het doelloos krioelen van mensen in een verstedelijkte omgeving tegen te gaan, zodat niet alleen het verkeer, maar ook de bewegingen van de mensen doorheen hun leven doelmatiger zou worden, en de mensen zelf dus gelukkiger. Het idee van een leidraad kwam toen vanzelf. Een eenvoudige, zeer plooibare draad van kunststof, lang genoeg opdat iedere burger met stemrecht hem kon vastnemen. De kneep zat hem er in dat iedereen op die manier als vanzelf gedwongen wordt behoedzaam te bewegen en bedachtzaam naar zijn bestemming te gaan. Anders raakt de draad natuurlijk in de knoop. En dat mag natuurlijk, maar men zou dan wel precies weten wie de boel in het honderd stuurt.
Om een of andere reden is het echter niet aangeslagen. Ik schreef columns in kranten en tijdschriften. Ik heb ook de kans gekregen om het in duidingprogramma's toe te lichten, maar neen… Het is nooit doorgebroken. Al weet ik wel dat het systeem wordt gebruikt in concentratiekampen van een met ons bevriende natie!
Later heb ik dan nog de vooruitkijkbril bedacht…"
"De vooruitkijkbril?"
"Ja, maar aangezien ik toen ook net een functie kreeg in het schaduwkabinet, kwam ik niet verder dan een prototype."
"O, op die manier bent u dus in de politiek gekomen, waarvan de meesten u per slot toch kennen."
"Precies, ik ben er altijd voor het geluk van de mensen."
_____
Geen opmerkingen:
Een reactie posten