Een bescheiden godheid?

De heer Jezus beseft dat Hij het niet meer in de hand heeft en is nog eens te rade gekomen.
Ten langen leste!
"Ik begrijp het echt niet. Eeuwen lang is alles goed gegaan en nu zit ineens alles muurvast."
"Muurvast? Alles valt uiteen bedoelt u."
"Ja. Zie je wel, zelfs mijn eigen woordenschat beheers ik niet meer."
"Wat verwacht U eigenlijk van mij?"
Omdat ik geen aanstalten maakte om hem binnen te laten (ik had net bezoek van mijn nieuwe buurvrouw), trok Hij mij verder naar buiten en legde zijn arm om mijn schouders.
"Kijk, ik ben een monotheïstische godheid. Ik bestier het heelal en alles wat ik heb geschapen."
"Ja en?" Tot zover vertelde Hij mij niks nieuws.
"Spreek niet zo geringschattend. Mijn bedoelingen zijn goed. Alleen, de zin van alles wat ik voor ogen had lijkt op de een of andere manier teloorgegaan."
"Hebt U mij nog lang nodig? De voorbijgangers zullen ons maar een vreemd koppel vinden." Ik hoopte dat Hij zou ophoepelen, want ik had nog andere plannen.
"Maak je niet ongerust, zij kunnen ons niet zien, daar zorg ik wel voor. Kan je mij echt geen raad geven?" vroeg Hij haast smekend.
"Ik heb steeds geloofd dat U de raadgever was, de Gids voor elk moment," antwoordde ik, "dat wie tot U bidt verhoort en verlost wordt. Als hij uw naam maar niet ijdel gebruikt."
"Neen hoor, dat zijn bakerpraatjes. Dat soort intenties en woorden heeft men mij wel eeuwenlang toegedicht, en ik heb het mij laten welgevallen, dat geef ik toe, maar... Ja! Je hebt gelijk, misschien is het daar wel misgelopen!?"
"Precies, dat zou best eens kunnen, misschien moet U het voortaan maar eens proberen als eerder bescheiden godheid. Dat zou iets nieuws zijn. Daar houden de mensen van. Misschien komt U zelfs op de televisie."
Ik bleek tegenwoordiger van geest dan doorgaans het geval is.
Plots kwam er iets meer helderheid in de vermoeide ogen waarmee Hij mij aankeek.
"Meen je dat? Wel, dan ga ik maar, dit moet ik met mijn Vader overleggen," zei Hij.
"Nog een goede raad: wees op je hoede voor de vragen van die vrouw, die daar binnen op je wacht."
"Welke vragen? Wat bedoelt U?"
"Vooral de niet hypothetische."
Toen verzwond Hij voor mijn ogen.

"Jan," vroeg de buurvrouw, toen ik weer binnenkwam,
"Heb jij tepels?"

Neen, mijn buurvrouw is niet religieus aangelegd.