vrijdag 9 maart 2007

Over etiketten en etiquette

Etiketten of labels zijn kleine stukjes papier (al dan niet kleefbaar) die ons duidelijk maken waarover een boek of schrift - in de kaft met het respectievelijke etiket op - gaat. Veel meer valt daar niet over te zeggen.

Onder etiquette daarentegen begrijpt al wie een goede opvoeding genoot het geheel van de beleefdheidsregels en de omgangsvormen die het leven aangenamer en beschaafd maken. De kern van de etiquette is: rekening houden met de gevoelens van anderen en met de gebruiken in de samenleving, in alle situaties waarin mensen met elkaar omgaan. Etiquette heeft in die zin o.a. betrekking op: kennismaken, begroeten (vb. op staan wanneer men een hand geeft) en converseren, kleding, versierselen, make-up en geurtjes, gedrag aan tafel, uitnodigen, gedrag bij feestelijke gelegenheden, geschenken kiezen, geven en ontvangen, omgaan met mensen in of uit andere landen, culturen en religies, hoffelijkheid en behulpzaamheid, communicatie per telefoon en brief, communicatie via internet, inclusief e-mail en reageren op blogposts, enz.

In een gezelschap haalt u de mensen die op een adequate manier doordrongen zijn van die beleefdheidsregels en omgangsvormen er zo uit. Het zijn vaak die mensen die u het makkelijkst spontaan aanspreekt, omdat u aanvoelt dat zij u niet straal zullen negeren en/of omdat hun parfum u niet als een onoverkomelijke barrière toeschijnt. Begrijpt mij a.u.b. niet verkeerd, mensen die niet het geluk van een goede opvoeding mochten smaken zijn niet a-priori minder waard, minder interessant of minder aangenaam . Dank zij mijn goede opvoeding ken ik er een paar die... Maar kom, laat ik over mijn bronnen van schuttingtaal niet uitwijden.

Ik troost mij met de gedachte dat een beschaafde minderheid het met mij eens zal zijn: wie door het leven gaat zonder het sierlijk etiket van kennisdrager van de etiquette, die maakt het zich maatschappelijk niet gemakkelijker.

(Dit artikel kwam tot stand op bassis van een lemma in Wikipedia)

Geen opmerkingen: