Een interview

Ik probeer het zoveel mogelijk te vermijden en meestal lukt het ook wel. Maar zo af en toe kom ik er niet onderuit. Zo ook verleden week.

“Meneer Vlezekom, mag ik u een paar vragen stellen?”
“ Mij? Waarom?”
“ U bent toch de drijvende kracht achter de afwikkeling van tal van sociale dossiers? Het faillissement Fiat Lux! De pensioenleeftijd op 80 jaar! De introductie van verkiezingen om het koningshuis te redden! Het toelaten van huisnijverheid in de rusthuizen om de budgetten in evenwicht te houden! De aanleg van voetpaden langs de autosnelwegen om druk voetgangersverkeer binnen de stadskernen terug te dringen! U zal toch niet ontkennen dat U gedurende het laatste decennium het aangezicht van onze samenleving hebt veranderd?”
“ Vooruit dan maar, ik zie dat u uw huiswerk hebt gemaakt. Wat had u willen weten?”
“Het gaat om een interview, wij willen de lezers van Maatschappij & Stijl een idee geven van hoe u uw tijd indeelt. Een soort Dag in het leven van...”
“O, op die manier. Goed. Steekt u maar van wal.”

“Een ogenblikje, ik switch even mijn microfoon aan, (klik)”

" Meneer Vlezekom, als plenipotentiair minister is het algemeen bekend dat U, en alleen U, de drijvende kracht was achter tal van ingrijpende maatschappelijke hervormingen, maar wat onze luisteraars vooral interesseert is hoe u een normale werkdag doorbrengt?"
"Een normale werkdag begint voor mij om 04u30, dan..."
"4u30!!! Hemeltje lief, dat is vroeg!"
" Ja, dan jog ik langs het voetpad van de E40 naar mijn werk, waar ik om 5u30 toekom, een douche neem en dan onmiddellijk aan de slag ga. Doorgaans met een werklunch, want ontbijten thuis vind ik verloren tijd."
"Een werklunch!? HOHOHO!!! Dat zal wel, iedereen kent onze politici! Daar zal wel een glaasje bij horen!"
"Om 5u30 's ochtends? U overschat ons. Neen hoor, de tijd van naar alcohol riekende slemppartijen is reeds lang voorbij. Ook in politieke middens... maar bent u zeker dat u dit opneemt? Ik zie geen lichtje branden op uw apparaatje."
"Shit, u heb gelijk. Kunnen we nog eens opnieuw beginnen?"
"Ja hoor, geen probleem."
"Minister Vlezekom, onze lezers zijn benieuwd te horen hoe u, drijvende kracht achter tal van maatschappelijke veranderingen, een normale werkdag doorbrengt. Klopt het dat u en uw medewerkers al om 5u30 beginnen met vergaderen?"
" Inderdaad. Tijdens die ontbijtvergaderingen worden de prioriteiten van de dag nog eens doorgenomen en de politieke actualiteit besproken. Daarna, tussen 9 en 12 uur ontvang ik mensen. Politici, vakbondsafgevaardigden met een specifiek probleem, collega's uit zusterorganisaties, ..."
" Ik begrijp het, het échte werk dus: konkelfoezen, onderhandse deals en dies meer!"
"Neen, helemaal niet. Ik vind het gewoon belangrijk om voeling te houden met de maatschappij... bent u trouwens zeker dat u opneemt? Het lichtje brand niet meer."
"Shit, shit, shit! Nu laat die batterij het toch wel afweten zeker. Maar dat is niet erg, ik heb een goed geheugen en zal het wel onthouden. Laten we verder gaan: wat doet u dan 's middags?"
"Dat hangt ervan af. Op dit ogenblik ben ik sterk betrokken bij projecten rond gender mainstreaming. De gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen op de werkvloer. Wij bereiden net een colloquium voor."
"Ha! Daar wordt zeker heel wat gescharreld. Die jonge zelfbewuste vrouwen lusten er wel pap van naar het schijnt."
"U bedoelt?"
"Excuseer. Ik ging even mijn boekje te buiten."
"Dat denk ik ook. Ik heb niet de indruk dat u dit gesprek ernstig neemt. Laten wij het hier bij houden."
"Zoals u wil, ik heb denk ik wel voldoende materiaal."

Dit is wat er gisteren in Maatschappij & Stijl stond:

Een gewone werkdag voor minister Vlezekom:

Minister Vlezekom ontbijt nooit thuis.
Ook douchen doet hij op zijn werk.
De prioriteiten van de dag laat hij over aan zijn ondergeschikten. Hij onderhoudt zijn fysieke conditie door te joggen, wat hem bij jonge ambitieuze vrouwen geen windeieren legt.
Het is opvallend hoe hij die interesse in zijn dagelijkse werkzaamheden weet in te passen.Zijn rol in het maatschappelijk leven is nog niet uitgespeeld, maar over bepaalde ontwikkelingen in zijn privéleven rept hij met geen woord.