Op vrij jonge leeftijd kwam ik er achter dat ik veel geld of moeite kon uitsparen door voor verjaardagen geen geschenken te kopen, maar op het laatste nippertje te komen aandraven met een "Goed voor één..." bon. U weet wel, een zelfgemaakt bonnetje, waarmee je de gelukkige ontvanger een karweitje beloofd. In twee op de drie gevallen komt niemand daar later nog op terug. Met al die "Goed voor één karwei aan huis" bonnen die ik op die manier heb uitgedeeld is het in de praktijk dus enorm meegevallen.
Tot nu toe althans.
Want gisteren ontving ik een lijvig aangetekend schrijven van ene meneer D. , die ik verder van haar noch pluim ken, die de stipte uitvoering van al die beloften opeist! Hij is er blijkbaar in geslaagd al die nooit opgeëiste bonnen bijeen te krijgen en acht nu, hij heeft net een forse villa in Brasschaat gekocht, schrijft hij, het moment rijp om die te renoveren. Tal van in de loop der jaren door mij beloofde karweien passen precies in zijn planning.
Vanavond leg ik mijn vrouw uit waarom wij niet met vakantie kunnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten