Telkens ik de trein Brussel-Gent neem denk ik aan L.
Hoe er ooit een koe op de sporen terecht kwam en wat we toen gelachen hebben.
Kort daarna nodigde L. mij uit om spaghetti te eten bij haar thuis. Het was heel lekkere spaghetti. Ik denk dat L. toen iets meer van mij verwachtte dan zonder morsen eten, maar ik was nooit een dappere man in vele zaken.
Weer wat later ging L. dood en kan ik niet anders meer dan aan haar denken op de trein Brussel-Gent, die ik nu ook weer niet zo heel vààk neem.
Sommige dingen lopen nu eenmaal verkeerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten