¡ en de Hypothetische Trompetsmid (8)

Nellie Enikbenrus, die optreedt in tal van circussen
overal ter wereld als paardentemster

Nadat zij zich wederzijds hadden voorgesteld viel er een stilte. Een stilte die een hele tijd duurde en die voor ¡ steeds stiller leek te worden, tot hij ze zelf doorbrak:
“U heet dus Wal en u bent Rus?”
“Nee, ik ben geen Rus, ik heet gewoon Wal Enikbenrus. Ik ben van hier. Heel mijn leven al was ik van hier. Geboren en getogen. Dank zij de lucht en mijn ouders ben ik wie ik geworden ben. Net als mijn zus, Nellie Enikbenrus, die optreedt in tal van circussen overal ter wereld als paardentemster. En ik weet bovendien drommels goed waarom ik hier ben, dat kan jij van jezelf niet zeggen dacht ik zo.”
Dat was helemaal waar, dacht ¡ en hij gaf het meteen ruiterlijk toe.
“Dat is waar, tot voor kort dacht ik precies te weten wie ik ben en wat ik wilde met de weduwe van schuin tegenover, maar sinds die kwestie met de Hypothetische Trompetsmid lijkt alles iets anders te zijn dan wat het leek te zijn.”
“Je zou je eerst en vooral moeten leren duidelijker uit te drukken. Slechts twee woorden gebruiken als er maar twee nodig zijn, bedoel ik.”
“O ja?” antwoordde ¡ die maar vaag begreep wat Wal bedoelde.
“Zeker, zo heb jij bijvoorbeeld zin om van de inheemse producten van de weduwe van schuin tegenover te proeven, maar je bent te bedeesd om het te vragen of initiatief te tonen, maar dat hoeft toch helemaal niet: kom hier, tast toe!”
Met deze woorden schoof Wal hem met een vette knipoog zijn lunchbox weer toe.
Samen keuvelend over het leven aan deze en gene zijde van de Stenen Vis, bedacht ¡ ineens dat hij misschien net iets heel belangrijks had geleerd. Iets wat hem nog zou kunnen helpen op zoek naar de Hypothetische Trompetsmid. Hij hoopte dat hij het zou kunnen onthouden.

Wordt vervolgd...